Jump to content

արու

From Wiktionary, the free dictionary

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Armenian արու (aru).

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

արու (aru)

  1. male, masculine

Declension

[edit]
nominalized, i-type (Eastern Armenian)
singular plural
nominative արու (aru) արուներ (aruner)
dative արուի (arui) արուների (aruneri)
ablative արուից (aruicʻ) արուներից (arunericʻ)
instrumental արուով (aruov) արուներով (arunerov)
locative
definite forms
nominative արուն (arun) արուները/արուներն (arunerə/arunern)
dative արուին (aruin) արուներին (arunerin)
1st person possessive forms (my)
nominative արուս (arus) արուներս (aruners)
dative արուիս (aruis) արուներիս (aruneris)
ablative արուիցս (aruicʻs) արուներիցս (arunericʻs)
instrumental արուովս (aruovs) արուներովս (arunerovs)
locative
2nd person possessive forms (your)
nominative արուդ (arud) արուներդ (arunerd)
dative արուիդ (aruid) արուներիդ (arunerid)
ablative արուիցդ (aruicʻd) արուներիցդ (arunericʻd)
instrumental արուովդ (aruovd) արուներովդ (arunerovd)
locative

Noun

[edit]

արու (aru)

  1. male

Declension

[edit]
nominalized, i-type (Eastern Armenian)
singular plural
nominative արու (aru) արուներ (aruner)
dative արուի (arui) արուների (aruneri)
ablative արուից (aruicʻ) արուներից (arunericʻ)
instrumental արուով (aruov) արուներով (arunerov)
locative արուում (aruum) արուներում (arunerum)
definite forms
nominative արուն (arun) արուները/արուներն (arunerə/arunern)
dative արուին (aruin) արուներին (arunerin)
1st person possessive forms (my)
nominative արուս (arus) արուներս (aruners)
dative արուիս (aruis) արուներիս (aruneris)
ablative արուիցս (aruicʻs) արուներիցս (arunericʻs)
instrumental արուովս (aruovs) արուներովս (arunerovs)
locative արուումս (aruums) արուներումս (arunerums)
2nd person possessive forms (your)
nominative արուդ (arud) արուներդ (arunerd)
dative արուիդ (aruid) արուներիդ (arunerid)
ablative արուիցդ (aruicʻd) արուներիցդ (arunericʻd)
instrumental արուովդ (aruovd) արուներովդ (arunerovd)
locative արուումդ (aruumd) արուներումդ (arunerumd)

Old Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From ար- (ar-) +‎ -ու (-u).

Adjective

[edit]

արու (aru)

  1. male
    • 5th century, with changes and additions in later centuries, Baroyaxōs [Physiologus] Earliest recension (TR).4.1–2:[1]
      Զի են եւ քարինք ինչ հրահանաց արու եւ էգ․ մինչեւ բացեայ ի միմեանց են, չհարկանի ուրէք հրդեհ. ապա թէ մաւտիցի արուն յէգն, հուր բորբոքի եւ այրէ զվայրս բազումս։
      Zi en ew kʻarinkʻ inčʻ hrahanacʻ aru ew ēg; minčʻew bacʻeay i mimeancʻ en, čʻharkani urēkʻ hrdeh. apa tʻē mawticʻi arun yēgn, hur borbokʻi ew ayrē zvayrs bazums.
      • Translation by Gohar Muradyan
        There exist certain fire-striking stones, male and female. As long as they are separate from one another, nowhere fire is lit, but if the male approaches the female, it sets fire and burns many places.

Declension

[edit]

Derived terms

[edit]

Descendants

[edit]
  • Armenian: արու (aru)

References

[edit]
  1. ^ Muradyan, Gohar (2005) Physiologus: The Greek and Armenian Versions with a Study of Translation Technique (Hebrew University Armenian Studies; 6)‎[1], Leuven – Paris – Dudley: Peeters, pages 93, 143

Further reading

[edit]
  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “արու”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “արու”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “արու”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press, page այր