արդուած
Old Armenian
[edit]Etymology
[edit]From արդեմ (ardem) + -ուած (-uac).
Noun
[edit]արդուած • (arduac)
- formation; composition
Declension
[edit]vow=onPlease see Module:checkparams for help with this warning.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | արդուած (arduac) | արդուածք (arduackʻ) |
| genitive | արդուածոյ (arduacoy) | արդուածոց (arduacocʻ) |
| dative | արդուածոյ (arduacoy) | արդուածոց (arduacocʻ) |
| accusative | արդուած (arduac) | արդուածս (arduacs) |
| ablative | արդուածոյ (arduacoy) | արդուածոց (arduacocʻ) |
| instrumental | արդուածով (arduacov) | արդուածովք (arduacovkʻ) |
| locative | արդուած (arduac) | արդուածս (arduacs) |
References
[edit]- Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “արդուած”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy