Jump to content

աստեմ

From Wiktionary, the free dictionary

Old Armenian

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From Hurrian 𒀸𒊭𒀜 (aš-ša-at /⁠ašti, aštu⁠/, woman; wife), itself a loan from Akkadian 𒁮 (DAM /⁠aššatu, aštu, altu⁠/, wife, spouse).

Alternatively, from Proto-Armenian *ast (fiancée, bride), from Proto-Indo-European *ph₂ḱ-ti(h₂)-, *ph₂ḱ-teh₂- (betrothal, engagement; betrothed (girl), fiancée, bride), from *peh₂ǵ-, *peh₂ḱ- (to fasten, strengthen); cognate with Latin paciscor (to negotiate, arrange; to make a settlement or come to terms; to engage oneself in marriage to).

Verb

[edit]

աստեմ (astem)

  1. (transitive) to look for a bride, ask in marriage

Conjugation

[edit]
active
infinitive աստել (astel) participle աստեցեալ, աստեալ (astecʻeal, asteal)
causative aorist stem աստեց- (astecʻ-)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative
present աստեմ (astem) աստես (astes) աստէ (astē) աստեմք (astemkʻ) աստէք (astēkʻ) աստեն (asten)
imperfect աստէի, աստեի* (astēi, astei*) աստէիր, աստեիր* (astēir, asteir*) աստէր (astēr) աստէաք, աստեաք* (astēakʻ, asteakʻ*) աստէիք, աստեիք* (astēikʻ, asteikʻ*) աստէին, աստեին* (astēin, astein*)
aorist աստեցի (astecʻi) աստեցեր (astecʻer) աստեաց (asteacʻ) աստեցաք (astecʻakʻ) աստեցէք, աստեցիք (astecʻēkʻ, astecʻikʻ) աստեցին (astecʻin)
subjunctive
present աստիցեմ (asticʻem) աստիցես (asticʻes) աստիցէ (asticʻē) աստիցեմք (asticʻemkʻ) աստիցէք (asticʻēkʻ) աստիցեն (asticʻen)
aorist աստեցից (astecʻicʻ) աստեսցես (astescʻes) աստեսցէ (astescʻē) աստեսցուք (astescʻukʻ) աստեսջիք (astesǰikʻ) աստեսցեն (astescʻen)
imperatives
imperative աստեա՛ (asteá) աստեցէ՛ք (astecʻḗkʻ)
cohortative աստեսջի՛ր (astesǰír) աստեսջի՛ք (astesǰíkʻ)
prohibitive մի՛ աստեր (mí aster) մի՛ աստէք (mí astēkʻ)
  • rare
mediopassive
infinitive աստել, աստիլ* (astel, astil*) participle աստեցեալ, աստեալ (astecʻeal, asteal)
causative aorist stem աստեց- (astecʻ-)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative
present աստիմ (astim) աստիս (astis) աստի (asti) աստիմք (astimkʻ) աստիք (astikʻ) աստին (astin)
imperfect աստէի (astēi) աստէիր (astēir) աստէր, աստիւր (astēr, astiwr) աստէաք (astēakʻ) աստէիք (astēikʻ) աստէին (astēin)
aorist աստեցայ (astecʻay) աստեցար (astecʻar) աստեցաւ (astecʻaw) աստեցաք (astecʻakʻ) աստեցայք (astecʻaykʻ) աստեցան (astecʻan)
subjunctive
present աստիցիմ (asticʻim) աստիցիս (asticʻis) աստիցի (asticʻi) աստիցիմք (asticʻimkʻ) աստիցիք (asticʻikʻ) աստիցին (asticʻin)
aorist աստեցայց (astecʻaycʻ) աստեսցիս (astescʻis) աստեսցի (astescʻi) աստեսցուք (astescʻukʻ) աստեսջիք (astesǰikʻ) աստեսցին (astescʻin)
imperatives
imperative աստեա՛ց (asteácʻ) աստեցարո՛ւք (astecʻarúkʻ)
cohortative աստեսջի՛ր (astesǰír) աստեսջի՛ք (astesǰíkʻ)
prohibitive մի՛ աստիր (mí astir) մի՛ աստիք (mí astikʻ)
  • post-classical

Derived terms

[edit]

References

[edit]
  • Diakonoff, Igor M. (1985) “Hurro-Urartian Borrowings in Old Armenian”, in Journal of the American Oriental Society[1], volume 105, number 4, pages 597–603
  • Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “աստել”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
  • Martirosyan, Hrach (2010) “astem”, in Etymological Dictionary of the Armenian Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 8), Leiden and Boston: Brill, page 119
  • Thorsø, Rasmus (2023) Prehistoric loanwords in Armenian: Hurro-Urartian, Kartvelian, and the unclassified substrate[2], PhD dissertation, Leiden University, page 23