անգանիմ
Old Armenian
[edit]Verb
[edit]անգանիմ • (anganim) (aorist indicative անգայ)
- Alternative form of անկանիմ (ankanim)
Conjugation
[edit]mediopassive
| infinitive | անգանել, անգանիլ* (anganel, anganil*) | participle | անգեալ (angeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | անգ- (ang-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | անգանիմ (anganim) | անգանիս (anganis) | անգանի (angani) | անգանիմք (anganimkʻ) | անգանիք (anganikʻ) | անգանին (anganin) | |
| imperfect | անգանէի (anganēi) | անգանէիր (anganēir) | անգանէր, անգանիւր (anganēr, anganiwr) | անգանէաք (anganēakʻ) | անգանէիք (anganēikʻ) | անգանէին (anganēin) | |
| aorist | անգայ (angay) | անգար (angar) | անգաւ (angaw) | անգաք (angakʻ) | անգայք (angaykʻ) | անգան (angan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | անգանիցիմ (anganicʻim) | անգանիցիս (anganicʻis) | անգանիցի (anganicʻi) | անգանիցիմք (anganicʻimkʻ) | անգանիցիք (anganicʻikʻ) | անգանիցին (anganicʻin) | |
| aorist | անգայց (angaycʻ) | անգցիս (angcʻis) | անգցի (angcʻi) | անգցուք (angcʻukʻ) | անգջիք (angǰikʻ) | անգցին (angcʻin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | անգի՛ր (angír) | — | — | անգարո՛ւք (angarúkʻ) | — | |
| cohortative | — | անգջի՛ր (angǰír) | — | — | անգջի՛ք (angǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ անգանիր (mí anganir) | — | — | մի՛ անգանիք (mí anganikʻ) | — | |
| *post-classical | |||||||
References
[edit]- Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “անկանիմ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press