անբան

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Armenian անբան (anban).

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

անբան (anban) (superlative ամենաանբան)

  1. irrational, unreasonable, unintelligent
  2. (colloquial) unemployed, jobless
  3. (colloquial) lazy, indolent, idle (avoiding work)
  4. (rare) tongueless, mute (unable to speak)

Declension

[edit]
nominalized, i-type (Eastern Armenian)
singular plural
nominative անբան (anban) անբաններ (anbanner)
dative անբանի (anbani) անբանների (anbanneri)
ablative անբանից (anbanicʻ) անբաններից (anbannericʻ)
instrumental անբանով (anbanov) անբաններով (anbannerov)
locative անբանում (anbanum) անբաններում (anbannerum)
definite forms
nominative անբանը/անբանն (anbanə/anbann) անբանները/անբաններն (anbannerə/anbannern)
dative անբանին (anbanin) անբաններին (anbannerin)
1st person possessive forms (my)
nominative անբանս (anbans) անբաններս (anbanners)
dative անբանիս (anbanis) անբաններիս (anbanneris)
ablative անբանիցս (anbanicʻs) անբաններիցս (anbannericʻs)
instrumental անբանովս (anbanovs) անբաններովս (anbannerovs)
locative անբանումս (anbanums) անբաններումս (anbannerums)
2nd person possessive forms (your)
nominative անբանդ (anband) անբաններդ (anbannerd)
dative անբանիդ (anbanid) անբաններիդ (anbannerid)
ablative անբանիցդ (anbanicʻd) անբաններիցդ (anbannericʻd)
instrumental անբանովդ (anbanovd) անբաններովդ (anbannerovd)
locative անբանումդ (anbanumd) անբաններումդ (anbannerumd)