Jump to content

ազազանամ

From Wiktionary, the free dictionary

Old Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

Suffixed with +‎ -ան- (-an-).

Verb

[edit]

ազազանամ (azazanam)  (aorist indicative ազազացայ)

  1. Alternative form of ազազիմ (azazim)

Conjugation

[edit]
mediopassive
infinitive ազազանալ (azazanal) participle ազազացեալ (azazacʻeal)
causative aorist stem ազազաց- (azazacʻ-)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative
present ազազանամ (azazanam) ազազանաս (azazanas) ազազանայ (azazanay) ազազանամք (azazanamkʻ) ազազանայք (azazanaykʻ) ազազանան (azazanan)
imperfect ազազանայի (azazanayi) ազազանայիր (azazanayir) ազազանայր (azazanayr) ազազանայաք (azazanayakʻ) ազազանայիք (azazanayikʻ) ազազանային (azazanayin)
aorist ազազացայ (azazacʻay) ազազացար (azazacʻar) ազազացաւ (azazacʻaw) ազազացաք (azazacʻakʻ) ազազացայք (azazacʻaykʻ) ազազացան (azazacʻan)
subjunctive
present ազազանայցիմ (azazanaycʻim) ազազանայցիս (azazanaycʻis) ազազանայցի (azazanaycʻi) ազազանայցիմք (azazanaycʻimkʻ) ազազանայցիք (azazanaycʻikʻ) ազազանայցին (azazanaycʻin)
aorist ազազացայց (azazacʻaycʻ) ազազասցիս (azazascʻis) ազազասցի (azazascʻi) ազազասցուք (azazascʻukʻ) ազազասջիք (azazasǰikʻ) ազազասցին (azazascʻin)
imperatives
imperative ազազացի՛ր (azazacʻír) ազազացարո՛ւք (azazacʻarúkʻ)
cohortative ազազասջի՛ր (azazasǰír) ազազասջի՛ք (azazasǰíkʻ)
prohibitive մի՛ ազազանար (mí azazanar) մի՛ ազազանայք (mí azazanaykʻ)

References

[edit]
  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “ազազանամ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “ազազանամ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy