Սուրգուտ

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From Russian Сургу́т (Surgút).

Pronunciation

[edit]

Proper noun

[edit]

Սուրգուտ (Surgut)

  1. Surgut

Declension

[edit]
i-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular (singulare tantum)
nominative Սուրգուտ (Surgut)
dative Սուրգուտի (Surguti)
ablative Սուրգուտից (Surguticʻ)
instrumental Սուրգուտով (Surgutov)
locative Սուրգուտում (Surgutum)
definite forms
nominative Սուրգուտը/Սուրգուտն (Surgutə/Surgutn)
dative Սուրգուտին (Surgutin)
1st person possessive forms (my)
nominative Սուրգուտս (Surguts)
dative Սուրգուտիս (Surgutis)
ablative Սուրգուտիցս (Surguticʻs)
instrumental Սուրգուտովս (Surgutovs)
locative Սուրգուտումս (Surgutums)
2nd person possessive forms (your)
nominative Սուրգուտդ (Surgutd)
dative Սուրգուտիդ (Surgutid)
ablative Սուրգուտիցդ (Surguticʻd)
instrumental Սուրգուտովդ (Surgutovd)
locative Սուրգուտումդ (Surgutumd)