Jump to content

Մանուկ

From Wiktionary, the free dictionary
See also: մանուկ

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Armenian Մանուկ (Manuk), from մանուկ (manuk, child). In use since the 8th century.

Pronunciation

[edit]

Proper noun

[edit]

Մանուկ (Manuk)

  1. a male given name, Manuk, Manook, Manug, or Manoog

Declension

[edit]
i-type, animate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative Մանուկ (Manuk) Մանուկներ (Manukner)
dative Մանուկի (Manuki) Մանուկների (Manukneri)
ablative Մանուկից (Manukicʻ) Մանուկներից (Manuknericʻ)
instrumental Մանուկով (Manukov) Մանուկներով (Manuknerov)
locative
definite forms
nominative Մանուկը/Մանուկն (Manukə/Manukn) Մանուկները/Մանուկներն (Manuknerə/Manuknern)
dative Մանուկին (Manukin) Մանուկներին (Manuknerin)
1st person possessive forms (my)
nominative Մանուկս (Manuks) Մանուկներս (Manukners)
dative Մանուկիս (Manukis) Մանուկներիս (Manukneris)
ablative Մանուկիցս (Manukicʻs) Մանուկներիցս (Manuknericʻs)
instrumental Մանուկովս (Manukovs) Մանուկներովս (Manuknerovs)
locative
2nd person possessive forms (your)
nominative Մանուկդ (Manukd) Մանուկներդ (Manuknerd)
dative Մանուկիդ (Manukid) Մանուկներիդ (Manuknerid)
ablative Մանուկիցդ (Manukicʻd) Մանուկներիցդ (Manuknericʻd)
instrumental Մանուկովդ (Manukovd) Մանուկներովդ (Manuknerovd)
locative

Derived terms

[edit]

Descendants

[edit]
  • Romanian: Manuc

Further reading

[edit]
  • Ačaṙyan, Hračʻya (1946) “Մանուկ”, in Hayocʻ anjnanunneri baṙaran [Dictionary of Personal Names of Armenians] (Erewani petakan hamalsaran. Gitakan ašxatutʻyunner; 25) (in Armenian), volume III, Yerevan: University Press, page 212