Ապիրատ

See also: ապիրատ

Armenian

Etymology

Learned borrowing from Old Armenian Ապիրատ (Apirat).

Pronunciation

• (Eastern Armenian) IPA^(key): /ɑpiˈɾɑt/, [ɑpiɾɑ́t]
• (Western Armenian) IPA^(key): /ɑbiˈɾɑd/, [ɑbiɾɑ́d]

Proper noun

Ապիրատ • (Apirat)

1. A male given name of historical usage

Declension

i-type, animate (Eastern Armenian)

	singular (singulare tantum)
nominative	Ապիրատ (Apirat)
dative	Ապիրատի (Apirati)
ablative	Ապիրատից (Apiraticʻ)
instrumental	Ապիրատով (Apiratov)
locative	—
	definite forms
nominative	Ապիրատը/Ապիրատն (Apiratə/Apiratn)
dative	Ապիրատին (Apiratin)
	1st person possessive forms (my)
nominative	Ապիրատս (Apirats)
dative	Ապիրատիս (Apiratis)
ablative	Ապիրատիցս (Apiraticʻs)
instrumental	Ապիրատովս (Apiratovs)
locative	—
	2nd person possessive forms (your)
nominative	Ապիրատդ (Apiratd)
dative	Ապիրատիդ (Apiratid)
ablative	Ապիրատիցդ (Apiraticʻd)
instrumental	Ապիրատովդ (Apiratovd)
locative	—

Old Armenian

Etymology

Appears to be from ապիրատ (apirat, “wicked”); it is peculiar that an unpleasant adjective has become a name.

Proper noun

Ապիրատ • (Apirat)

1. a male given name, Apirat

Declension

a-type

	singular (uncountable)
nominative	Ապիրատ (Apirat)
genitive	Ապիրատայ (Apiratay)
dative	Ապիրատայ (Apiratay)
accusative	Ապիրատ (Apirat)
ablative	Ապիրատայ (Apiratay)
instrumental	Ապիրատաւ (Apirataw)
locative	Ապիրատ (Apirat)

Descendants

• Armenian: Ապիրատ (Apirat)

References

• Ačaṙyan, Hračʻya (1942–1962) “Ապիրատ”, in Hayocʻ anjnanunneri baṙaran [Dictionary of Personal Names of Armenians] (in Armenian), Yerevan: University Press
• Anonymous disciples of Mxitʻar Sebastacʻi (1769) “Ապիրատ”, in Baṙgirkʻ Haykazean lezui. Baṙaran yatuk anuancʻ [Dictionary of the Armenian Language. Dictionary of Proper Names]‎^[1] (in Old Armenian), volume II, Venice: S. Lazarus Armenian Academy