ҡыр

Bashkir

Etymology

From Proto-Turkic *kïr (“uncultivated land”).

Adjective

ҡыр • (qır)

1. (animals) wild, untamed, undomesticated
2. (plants) wild, uncultivated

Synonyms

• ҡырағай (qırağay)

Noun

ҡыр • (qır)

1. (mountain) ridge

   Synonym: һырт (hırt)

2. (2D, 3D objects) rib, ridge, edge
3. (geometry) edge
4. (physics) field
5. side, a location outside or away from something

   Synonym: сит (sit)

6. level land area away from human habitation, weather uncultivated or used for growing crops; field, heath, etc.

Declension

Declension of ҡыр

	singular	plural
absolute	ҡыр (qır)	ҡырҙар (qırźar)
definite genitive	ҡырҙың (qırźıñ)	ҡырҙарҙың (qırźarźıñ)
dative	ҡырға (qırğa)	ҡырҙарға (qırźarğa)
definite accusative	ҡырҙы (qırźı)	ҡырҙарҙы (qırźarźı)
locative	ҡырҙа (qırźa)	ҡырҙарҙа (qırźarźa)
ablative	ҡырҙан (qırźan)	ҡырҙарҙан (qırźarźan)