Jump to content

чучење

From Wiktionary, the free dictionary

Macedonian

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [ˈt͡ʃut͡ʃɛɲɛ]

Noun

[edit]

чучење (čučenjen

  1. verbal noun of чучи (čuči)

Declension

[edit]
Declension of чучење
singular plural
indefinite чучење (čučenje) чучења (čučenja)
definite unspecified чучењето (čučenjeto) чучењата (čučenjata)
definite proximal чучењево (čučenjevo) чучењава (čučenjava)
definite distal чучењено (čučenjeno) чучењана (čučenjana)
vocative чучење (čučenje) чучења (čučenja)