хаким

Bashkir

Etymology

From Arabic حَاكِم (ḥākim, “ruler, sovereign”).

Pronunciation

• IPA^(key): [χäˈkʲi̠m]
• Hyphenation: ха‧ким

Noun

хаким • (xakim)

1. ruler, governor, sovereign

   Хаким синыф.

   Xakim sinıf.

   The ruling class.

   Демократия булмаған илдә хакимдар халыҡ тауышын ишетмәй.

   Demokratiya bulmağan ildə xakimdar xalıq tawışın işetməy.

   In a country where there is no democracy, the rulers do not hear the people's voice.

2. (Wiki projects) administrator

   Ниндәй ҙә булһа ҡатнашыусыны хаким итеп һайлар өсөн бөтәһе ундан да кәм түгел тауыш бирелергә тейеш.

   Nindəy źə bulha qatnaşıwsını xakim itep haylar ösön bötəhe undan da kəm tügel tawış birelergə teyeş.

   To elect any participant an administrator, a total of no less than ten votes must be cast.

Declension

Declension of хаким

	singular	plural
absolute	хаким (xakim)	хакимдар (xakimdar)
definite genitive	хакимдың (xakimdıñ)	хакимдарҙың (xakimdarźıñ)
dative	хакимға (xakimğa)	хакимдарға (xakimdarğa)
definite accusative	хакимды (xakimdı)	хакимдарҙы (xakimdarźı)
locative	хакимда (xakimda)	хакимдарҙа (xakimdarźa)
ablative	хакимдан (xakimdan)	хакимдарҙан (xakimdarźan)

Serbo-Croatian

Alternative forms

• ха̀ћим

Etymology

Borrowed from Ottoman Turkish حاكم (hakim), from Arabic حَاكِم (ḥākim).

Pronunciation

• IPA^(key): /xǎkim/
• Hyphenation: ха‧ким

Noun

ха́ким m (Latin spelling hákim)

1. (regional) a wise man
2. (regional) judge

Declension

Declension of хаким

	singular	plural
nominative	хаким	хакими
genitive	хакима	хакима
dative	хакиму	хакимима
accusative	хакима	хакиме
vocative	хакиме	хакими
locative	хакиму	хакимима
instrumental	хакимом	хакимима

References

• “хаким”, in Hrvatski jezični portal [Croatian language portal] (in Serbo-Croatian), 2006–2025
• Škaljić, Abdulah (1966) Turcizmi u srpskohrvatskom jeziku, Sarajevo: Svjetlost