Jump to content

фатен

From Wiktionary, the free dictionary

Macedonian

[edit]

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

фатен (faten) (not comparable)

  1. hoarse
  2. (ironic) captive, immobile (used in negative contexts to point out that as the interlocutor is not captive or immobile, he should be working rather than remaining idle)

Participle

[edit]

фатен (faten)

  1. masculine singular adjectival participle of фати (fati)

Declension

[edit]
Declension of фатен
masculine feminine neuter plural
indefinite фатен (faten) фатена (fatena) фатено (fateno) фатени (fateni)
definite unspecified фатениот (fateniot) фатената (fatenata) фатеното (fatenoto) фатените (fatenite)
definite proximal фатениов (fateniov) фатенава (fatenava) фатеново (fatenovo) фатениве (fatenive)
definite distal фатенион (fatenion) фатенана (fatenana) фатеноно (fatenono) фатенине (fatenine)