устыдиться
Appearance
Russian
[edit]Etymology
[edit]устыди́ть (ustydítʹ) + -ся (-sja)
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]устыди́ться • (ustydítʹsja) pf (imperfective стыди́ться)
- to be ashamed [with genitive ‘of someone/something’ or infinitive ‘to do something’]
- passive of устыди́ть (ustydítʹ)
Conjugation
[edit]Conjugation of устыди́ться (class 4b perfective reflexive)
perfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | устыди́ться ustydítʹsja | |
participles | present tense | past tense |
active | — | устыди́вшийся ustydívšijsja |
passive | — | — |
adverbial | — | устыди́вшись ustydívšisʹ |
present tense | future tense | |
1st singular (я) | — | устыжу́сь ustyžúsʹ |
2nd singular (ты) | — | устыди́шься ustydíšʹsja |
3rd singular (он/она́/оно́) | — | устыди́тся ustydítsja |
1st plural (мы) | — | устыди́мся ustydímsja |
2nd plural (вы) | — | устыди́тесь ustydítesʹ |
3rd plural (они́) | — | устыдя́тся ustydjátsja |
imperative | singular | plural |
устыди́сь ustydísʹ |
устыди́тесь ustydítesʹ | |
past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
masculine (я/ты/он) | устыди́лся ustydílsja |
устыди́лись ustydílisʹ |
feminine (я/ты/она́) | устыди́лась ustydílasʹ | |
neuter (оно́) | устыди́лось ustydílosʹ |