Jump to content

случување

From Wiktionary, the free dictionary

Macedonian

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [sɫuˈt͡ʃuvaɲɛ]

Noun

[edit]

случување (slučuvanjen

  1. verbal noun of се случува (se slučuva)

Declension

[edit]
Declension of случување
singular plural
indefinite случување (slučuvanje) случувања (slučuvanja)
definite unspecified случувањето (slučuvanjeto) случувањата (slučuvanjata)
definite proximal случувањево (slučuvanjevo) случувањава (slučuvanjava)
definite distal случувањено (slučuvanjeno) случувањана (slučuvanjana)
vocative случување (slučuvanje) случувања (slučuvanja)