розлютитися

Ukrainian

Etymology

From розлюти́ти (rozljutýty) +‎ -ся (-sja).

Pronunciation

IPA^(key): [rɔzʲlʲʊˈtɪtesʲɐ]
Audio: (file)

Verb

розлюти́тися • (rozljutýtysja) pf (imperfective розлюто́вуватися or розлю́чуватися)

to become enraged, to become furious, to fly into a rage, to get mad, to see red
Synonyms: озвірі́ти pf (ozviríty), оскажені́ти pf (oskaženíty), розлютува́тися pf (rozljutuvátysja), скази́тися pf (skazýtysja)

Conjugation

Conjugation of розлюти́тися, розлюти́тись, розлюти́ться (class 4c // 4b, perfective, reflexive)

For declension of participles, see their entries. Adverbial participles are indeclinable.
perfective aspect
infinitive	розлюти́тися, розлюти́тись, розлюти́ться rozljutýtysja, rozljutýtysʹ, rozljutýtʹsja
participles	present tense	past tense
active	—	—
passive	—	—
adverbial	—	розлюти́вшись rozljutývšysʹ
	present tense	future tense
1st singular я	—	розлючу́ся, розлючу́сь rozljučúsja, rozljučúsʹ
2nd singular ти	—	розлю́тишся, розлюти́шся rozljútyšsja, rozljutýšsja
3rd singular він / вона / воно	—	розлю́титься, розлюти́ться rozljútytʹsja, rozljutýtʹsja
1st plural ми	—	розлю́тимся, розлю́тимося, розлю́тимось, розлюти́мся, розлютимо́ся, розлютимо́сь rozljútymsja, rozljútymosja, rozljútymosʹ, rozljutýmsja, rozljutymósja, rozljutymósʹ
2nd plural ви	—	розлю́титеся, розлю́титесь, розлютите́ся, розлютите́сь rozljútytesja, rozljútytesʹ, rozljutytésja, rozljutytésʹ
3rd plural вони	—	розлю́тяться, розлютя́ться rozljútjatʹsja, rozljutjátʹsja
imperative	singular	plural
first-person	—	розлюті́мся, розлюті́мося, розлюті́мось rozljutímsja, rozljutímosja, rozljutímosʹ
second-person	розлюти́ся, розлюти́сь rozljutýsja, rozljutýsʹ	розлюті́ться rozljutítʹsja
past tense	singular	plural ми / ви / вони
masculine я / ти / він	розлюти́вся, розлюти́всь rozljutývsja, rozljutývsʹ	розлюти́лися, розлюти́лись rozljutýlysja, rozljutýlysʹ
feminine я / ти / вона	розлюти́лася, розлюти́лась rozljutýlasja, rozljutýlasʹ
neuter воно	розлюти́лося, розлюти́лось rozljutýlosja, rozljutýlosʹ

References

Bilodid, I. K., editor (1977), “розлютитися”, in Словник української мови: в 11 т. [Dictionary of the Ukrainian Language: in 11 vols] (in Ukrainian), volumes 8 (Природа – Ряхтливий), Kyiv: Naukova Dumka, page 731
“розлютитися”, in Горох – Словозміна [Horokh – Inflection] (in Ukrainian)