поҥго

Eastern Mari

Etymology

From Proto-Mari *poŋgə, from Proto-Uralic *paŋka. Cognate with Western Mari понгы (pongy).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpoŋɡo/
• Rhymes: -oŋɡo
• Hyphenation: поҥ‧го

Noun

поҥго • (poŋgo)

1. mushroom
2. fungus, ergot

Declension

Declension of поҥго
	singular	plural
nominative	поҥго (poŋgo)	поҥго-влак (poŋgo-vlak)
accusative	поҥгым (poŋgym)	поҥго-влакым (poŋgo-vlakym)
genitive	поҥгын (poŋgyn)	поҥго-влакын (poŋgo-vlakyn)
dative	поҥгылан (poŋgylan)	поҥго-влаклан (poŋgo-vlaklan)
comitative	поҥгыге (poŋgyge)	поҥго-влакге (poŋgo-vlakge)
comparative	поҥгыла (poŋgyla)	поҥго-влакла (poŋgo-vlakla)
inessive	поҥгышто (poŋgyšto)	поҥго-влакыште (poŋgo-vlakyšte)
illative (short)	поҥгыш (poŋgyš)	поҥго-влакыш (poŋgo-vlakyš)
illative (long)	поҥгышко (poŋgyško)	поҥго-влакышке (poŋgo-vlakyške)
lative	поҥгеш (poŋgeš)	поҥго-влакеш (poŋgo-vlakeš)

Possessed forms of поҥго
	singular	plural
1st person	поҥгем (poŋgem)	поҥгына (poŋgyna)
2nd person	поҥгет (poŋget)	поҥгыда (poŋgyda)
3rd person	поҥгыжо (poŋgyžo)	поҥгышт (poŋgyšt)

References

• J. Bradley et al. (2023) “поҥго”, in The Mari Web Project: Mari-English Dictionary, University of Vienna