Jump to content

орочување

From Wiktionary, the free dictionary

Macedonian

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [ɔɾɔˈt͡ʃuvaɲɛ]

Noun

[edit]

орочување (oročuvanjen

  1. verbal noun of орочува (oročuva)

Declension

[edit]
Declension of орочување
singular plural
indefinite орочување (oročuvanje) орочувања (oročuvanja)
definite unspecified орочувањето (oročuvanjeto) орочувањата (oročuvanjata)
definite proximal орочувањево (oročuvanjevo) орочувањава (oročuvanjava)
definite distal орочувањено (oročuvanjeno) орочувањана (oročuvanjana)
vocative орочување (oročuvanje) орочувања (oročuvanja)