Jump to content

началник

From Wiktionary, the free dictionary

Bulgarian

[edit]

Alternative forms

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [nɐˈt͡ʃa̟ɫnik]

Noun

[edit]

нача́лник (načálnikm

  1. chief, commander, head man

Declension

[edit]
Declension of нача́лник
singular plural
indefinite нача́лник
načálnik
нача́лници
načálnici
definite
(subject form)
нача́лникът
načálnikǎt
нача́лниците
načálnicite
definite
(object form)
нача́лника
načálnika
count form нача́лника
načálnika

Macedonian

[edit]

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

началник (načalnikm (plural началници, feminine началничка, relational adjective началнички)

  1. chief, commander, head man

Declension

[edit]
Declension of началник
singular plural
indefinite началник (načalnik) началници (načalnici)
definite unspecified началникот (načalnikot) началниците (načalnicite)
definite proximal началников (načalnikov) началнициве (načalnicive)
definite distal началникон (načalnikon) началницине (načalnicine)
vocative началнику (načalniku) началници (načalnici)
count form началника (načalnika)