кыргыз

See also: қырғыз and ҡырғыҙ

Kyrgyz

Etymology

Of uncertain etymology. Possibly from кырк кыз (kırk kız, “forty girls”), a reference to the Epic of Manas unifying forty small tribes against the Chinese and the Muslim expansion; or possibly from кырк ууз (kırk uuz, “forty tribes”); or possibly from кыргыс (kırgıs, “imperishable, inextinguishable, undying”). There are several other theories; more at Kyrgyz.

Compare also Khakas хырғыс (xırğıs, a tribe name), Tuvan кыргыс (kırgıs, a tribe name), etc.

Pronunciation

• IPA^(key): /qɯr.ɢɯz/, [qɯr.ɢɯs]
• Hyphenation: кыр‧гыз

Noun

кыргыз • (kırgız) (Arabic spelling قىرعىز)

1. a Kyrgyz (person)
   1. (attributive) Kyrgyz

      кыргыз тили ― kırgız tili ― the Kyrgyz language

      Кыргыз Республикасы ― Kırgız Respublikası ― the Kyrgyz Republic

Declension

Declension of кыргыз

	singular (жекелик)	plural (көптөгөн)
nominative (атооч)	кыргыз kırgız	кыргыздар kırgızdar
genitive (илик)	кыргыздын kırgızdın	кыргыздардын kırgızdardın
dative (барыш)	кыргызга kırgızga	кыргыздарга kırgızdarga
accusative (табыш)	кыргызды kırgızdı	кыргыздарды kırgızdardı
locative (жатыш)	кыргызда kırgızda	кыргыздарда kırgızdarda
ablative (чыгыш)	кыргыздан kırgızdan	кыргыздардан kırgızdardan
possessive forms
	first-person singular (менин)
nominative	кыргызым kırgızım	кыргыздарым kırgızdarım
genitive	кыргызымдын kırgızımdın	кыргыздарымдын kırgızdarımdın
dative	кыргызыма kırgızıma	кыргыздарыма kırgızdarıma
accusative	кыргызымды kırgızımdı	кыргыздарымды kırgızdarımdı
locative	кыргызымда kırgızımda	кыргыздарымда kırgızdarımda
ablative	кыргызымдан kırgızımdan	кыргыздарымдан kırgızdarımdan
	second-person singular informal (сенин)
nominative	кыргызың kırgızıŋ	кыргыздарың kırgızdarıŋ
genitive	кыргызыңдын kırgızıŋdın	кыргыздарыңдын kırgızdarıŋdın
dative	кыргызыңа kırgızıŋa	кыргыздарыңа kırgızdarıŋa
accusative	кыргызыңды kırgızıŋdı	кыргыздарыңды kırgızdarıŋdı
locative	кыргызыңда kırgızıŋda	кыргыздарыңда kırgızdarıŋda
ablative	кыргызыңдан kırgızıŋdan	кыргыздарыңдан kırgızdarıŋdan
	second-person singular formal (сиздин)
nominative	кыргызыңыз kırgızıŋız	кыргыздарыңыз kırgızdarıŋız
genitive	кыргызыңыздын kırgızıŋızdın	кыргыздарыңыздын kırgızdarıŋızdın
dative	кыргызыңызга kırgızıŋızga	кыргыздарыңызга kırgızdarıŋızga
accusative	кыргызыңызды kırgızıŋızdı	кыргыздарыңызды kırgızdarıŋızdı
locative	кыргызыңызда kırgızıŋızda	кыргыздарыңызда kırgızdarıŋızda
ablative	кыргызыңыздан kırgızıŋızdan	кыргыздарыңыздан kırgızdarıŋızdan

Derived terms

• кыргызча (kırgızca, adverbial)
• Кыргызстан (Kırgızstan, “Kyrgyzstan”)

Russian

Etymology

Borrowed from Kyrgyz кыргыз (kırgız).

Pronunciation

• IPA^(key): [kɨrˈɡɨs]

Noun

кыргы́з • (kyrgýz) m anim (genitive кыргы́за, nominative plural кыргы́зы, genitive plural кыргы́зов, feminine кыргы́зка)

1. Alternative form of кирги́з (kirgíz): Kyrgyz (person, preferred form in Kyrgyzstan)

Declension

Declension of кыргы́з (anim masc-form hard-stem accent-a) 

	singular	plural
nominative	кыргы́з kyrgýz	кыргы́зы kyrgýzy
genitive	кыргы́за kyrgýza	кыргы́зов kyrgýzov
dative	кыргы́зу kyrgýzu	кыргы́зам kyrgýzam
accusative	кыргы́за kyrgýza	кыргы́зов kyrgýzov
instrumental	кыргы́зом kyrgýzom	кыргы́зами kyrgýzami
prepositional	кыргы́зе kyrgýze	кыргы́зах kyrgýzax