кырган

Tuvan

Etymology

From кырыыр (kırıır, “to age”).

Pronunciation

• IPA^(key): /qɯrˈʁan/

Adjective

кырган • (kırgan)

1. (of a person) old, elderly

Derived terms

• кырган ава (kırgan ava)
• кырган ада (kırgan ada)

Noun

кырган • (kırgan) (definite accusative кырганны, plural кырганнар)

1. elderly person
2. grandparent

Declension

Declension of кырган
Nominative	кырган kırgan
Accusative	кырганны kırgannı
	Singular	Plural
Nominative	кырган kırgan	кырганнар kırgannar
Genitive	кырганның kırgannıñ	кырганнарның kırgannarnıñ
Accusative	кырганны kırgannı	кырганнарны kırgannarnı
Dative	кырганга kırganga	кырганнарга kırgannarga
Locative	кырганда kırganda	кырганнарда kırgannarda
Ablative	кыргандан kırgandan	кырганнардан kırgannardan
Prolative I	кырганже kırganje	кырганнарже kırgannarje
Prolative II	кыргандыва kırgandıva	кырганнардыва kırgannardıva

First person singular possessive forms of кырган
Nominative	кырганым kırganım
Accusative	кырганымны kırganımnı
	Singular	Plural
Nominative	кырганым kırganım	кырганнарым kırgannarım
Genitive	кырганымның kırganımnıñ	кырганнарымның kırgannarımnıñ
Accusative	кырганымны kırganımnı	кырганнарымны kırgannarımnı
Dative	кырганымга kırganımga	кырганнарымга kırgannarımga
Locative	кырганымда kırganımda	кырганнарымда kırgannarımda
Ablative	кырганымдан kırganımdan	кырганнарымдан kırgannarımdan
Prolative I	кырганымже kırganımje	кырганнарымже kırgannarımje
Prolative II	кырганымдыва kırganımdıva	кырганнарымдыва kırgannarımdıva

See also

• эрги (ergi)