Jump to content

керем

From Wiktionary, the free dictionary

Eastern Mari

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /keˈɾem/
  • Rhymes: -em
  • Hyphenation: ке‧рем

Etymology 1

[edit]

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Noun

[edit]

керем (kerem)

  1. rope, cord
  2. (ethnography) oblique stich (kind of embroidery)
Declension
[edit]
Declension of керем
singular plural
nominative керем (kerem) керем-влак (kerem-vlak)
accusative керемым (keremym) керем-влакым (kerem-vlakym)
genitive керемын (keremyn) керем-влакын (kerem-vlakyn)
dative керемлан (keremlan) керем-влаклан (kerem-vlaklan)
comitative керемге (keremge) керем-влакге (kerem-vlakge)
comparative керемла (keremla) керем-влакла (kerem-vlakla)
inessive керемыште (keremyšte) керем-влакыште (kerem-vlakyšte)
illative (short) керемыш (keremyš) керем-влакыш (kerem-vlakyš)
illative (long) керемышке (keremyške) керем-влакышке (kerem-vlakyške)
lative керемеш (keremeš) керем-влакеш (kerem-vlakeš)
Possessed forms of керем
singular plural
1st person керемем (keremem) керемна (keremna)
2nd person керемет (keremet) керемда (keremda)
3rd person керемже (keremže) керемышт (keremyšt)
Derived terms
[edit]
nouns

Etymology 2

[edit]

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Noun

[edit]

керем (kerem)

  1. (historical) personal plot of land
Declension
[edit]
Declension of керем
singular plural
nominative керем (kerem) керем-влак (kerem-vlak)
accusative керемым (keremym) керем-влакым (kerem-vlakym)
genitive керемын (keremyn) керем-влакын (kerem-vlakyn)
dative керемлан (keremlan) керем-влаклан (kerem-vlaklan)
comitative керемге (keremge) керем-влакге (kerem-vlakge)
comparative керемла (keremla) керем-влакла (kerem-vlakla)
inessive керемыште (keremyšte) керем-влакыште (kerem-vlakyšte)
illative (short) керемыш (keremyš) керем-влакыш (kerem-vlakyš)
illative (long) керемышке (keremyške) керем-влакышке (kerem-vlakyške)
lative керемеш (keremeš) керем-влакеш (kerem-vlakeš)
Possessed forms of керем
singular plural
1st person керемем (keremem) керемна (keremna)
2nd person керемет (keremet) керемда (keremda)
3rd person керемже (keremže) керемышт (keremyšt)

References

[edit]
  • J. Bradley et al. (2023) “керем”, in The Mari Web Project: Mari-English Dictionary, University of Vienna

Kyrgyz

[edit]

Etymology

[edit]

From Persian کلم (kalam), ultimately from Ancient Greek κράμβη (krámbē, cabbage).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /kerem/
  • Hyphenation: ке‧рем

Noun

[edit]

керем (kerem) (Arabic spelling كەرەم)

  1. cabbage
    Мен керемди жедимMen keremdi jedimI ate a cabbage

Declension

[edit]