келін

Kazakh

Alternative scripts
Arabic	كەلىن
Cyrillic	келін
Latin	kelın
Yañalif	keljn

Etymology

From Proto-Turkic *kẹlin (“bride, daughter-in-law”), from Proto-Turkic *kẹl- (“to come”) with the suffix Proto-Turkic *-in (“derives nouns from intransitive verbs”). Cognate with Old Turkic 𐰚𐰠𐰤 (kl²n²), Azerbaijani gəlin, Turkmen gelin, Turkish gelin, Kyrgyz келин (kelin), Uzbek kelin.

Noun

келін • (kelın)

1. daughter-in-law
2. sister-in-law

Declension

declension of келін

	singular (жекеше)	plural (көпше)
nominative (атау септік)	келін (kelın)	келіндер (kelınder)
genitive (ілік септік)	келіннің (kelınnıñ)	келіндердің (kelınderdıñ)
dative (барыс септік)	келінге (kelıñe)	келіндерге (kelınderge)
accusative (табыс септік)	келінді (kelındı)	келіндерді (kelınderdı)
locative (жатыс септік)	келінде (kelınde)	келіндерде (kelınderde)
ablative (шығыс септік)	келіннен (kelınnen)	келіндерден (kelınderden)
instrumental (көмектес септік)	келінмен (kelınmen)	келіндермен (kelındermen)