келін

Kazakh

Alternative scripts

Arabic	كەلىن
Cyrillic	келін
Latin	kelın
Yañalif	keljn

Etymology

From Proto-Turkic *kẹlin (“bride, daughter-in-law”), from Proto-Turkic *kẹl- (“to come”) with the suffix Proto-Turkic *-in (“derives nouns from intransitive verbs”). Cognate with Old Turkic 𐰚𐰠𐰤 (kl²n²), Azerbaijani gəlin, Turkmen gelin, Turkish gelin, Kyrgyz келин (kelin), Uzbek kelin.

Noun

келін • (kelın)

1. daughter-in-law
2. sister-in-law

Declension

Declension of келін

	singular	plural
nominative	келін (kelın)	келіндер (kelınder)
genitive	келіннің (kelınnıñ)	келіндердің (kelınderdıñ)
dative	келінге (kelıñe)	келіндерге (kelınderge)
accusative	келінді (kelındı)	келіндерді (kelınderdı)
locative	келінде (kelınde)	келіндерде (kelınderde)
ablative	келіннен (kelınnen)	келіндерден (kelınderden)
instrumental	келінмен (kelınmen)	келіндермен (kelındermen)