ириң
Jump to navigation
Jump to search
Kyrgyz
[edit]Etymology
[edit]From Proto-Turkic *iri- (“to rot; pus”). Cognate with Turkish irin and Yakut ириҥэ (iriñe).
Noun
[edit]ириң • (iriŋ) (Arabic spelling ئرىڭ)
Declension
[edit]Declension of ириң
singular (жекелик) |
plural (көптөгөн) | |
---|---|---|
nominative (атооч) | ириң iriŋ |
ириңдер iriŋder |
genitive (илик) | ириңдин iriŋdin |
ириңдердин iriŋderdin |
dative (барыш) | ириңге iriŋge |
ириңдерге iriŋderge |
accusative (табыш) | ириңди iriŋdi |
ириңдерди iriŋderdi |
locative (жатыш) | ириңде iriŋde |
ириңдерде iriŋderde |
ablative (чыгыш) | ириңден iriŋden |
ириңдерден iriŋderden |
possessive forms | ||
first-person singular (менин) | ||
nominative | ириңим iriŋim |
ириңдерим iriŋderim |
genitive | ириңимдин iriŋimdin |
ириңдеримдин iriŋderimdin |
dative | ириңиме iriŋime |
ириңдериме iriŋderime |
accusative | ириңимди iriŋimdi |
ириңдеримди iriŋderimdi |
locative | ириңимде iriŋimde |
ириңдеримде iriŋderimde |
ablative | ириңимден iriŋimden |
ириңдеримден iriŋderimden |
second-person singular informal (сенин) | ||
nominative | ириңиң iriŋiŋ |
ириңдериң iriŋderiŋ |
genitive | ириңиңдин iriŋiŋdin |
ириңдериңдин iriŋderiŋdin |
dative | ириңиңе iriŋiŋe |
ириңдериңе iriŋderiŋe |
accusative | ириңиңди iriŋiŋdi |
ириңдериңди iriŋderiŋdi |
locative | ириңиңде iriŋiŋde |
ириңдериңде iriŋderiŋde |
ablative | ириңиңден iriŋiŋden |
ириңдериңден iriŋderiŋden |
second-person singular formal (сиздин) | ||
nominative | ириңиңиз iriŋiŋiz |
ириңдериңиз iriŋderiŋiz |
genitive | ириңиңиздин iriŋiŋizdin |
ириңдериңиздин iriŋderiŋizdin |
dative | ириңиңизге iriŋiŋizge |
ириңдериңизге iriŋderiŋizge |
accusative | ириңиңизди iriŋiŋizdi |
ириңдериңизди iriŋderiŋizdi |
locative | ириңиңизде iriŋiŋizde |
ириңдериңизде iriŋderiŋizde |
ablative | ириңиңизден iriŋiŋizden |
ириңдериңизден iriŋderiŋizden |