Jump to content

изачам

From Wiktionary, the free dictionary

Eastern Mari

[edit]

Noun

[edit]

изачам (izačam)

  1. inflection of изача (izača):
    1. accusative singular
    2. first-person singular possessive

Declension

[edit]
Declension of изачам
singular plural
nominative изачам (izačam) изачам-влак (izačam-vlak),
изача-влакем (izača-vlakem)
accusative изачамым (izačamym) изачам-влакым (izačam-vlakym),
изача-влакемым (izača-vlakemym)
genitive изачамын (izačamyn) изачам-влакын (izačam-vlakyn),
изача-влакемын (izača-vlakemyn)
dative изачамлан (izačamlan) изачам-влаклан (izačam-vlaklan),
изача-влакемлан (izača-vlakemlan)
comitative изачамге (izačamge) изачам-влакге (izačam-vlakge),
изача-влакемге (izača-vlakemge)
comparative изачамла (izačamla) изачам-влакла (izačam-vlakla),
изача-влакемла (izača-vlakemla)
inessive изачаштем (izačaštem) изачам-влакыште (izačam-vlakyšte),
изача-влакыштем (izača-vlakyštem)
illative (short) изачашкем (izačaškem) изачам-влакыш (izačam-vlakyš),
изача-влакышкем (izača-vlakyškem)
illative (long) изачашкем (izačaškem) изачам-влакышке (izačam-vlakyške),
изача-влакышкем (izača-vlakyškem)
lative изачашем (izačašem) изачам-влакеш (izačam-vlakeš),
изача-влакешем (izača-vlakešem)