жниця

Ukrainian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *žьnica. By surface analysis, жн(ець) (žn(ecʹ)) +‎ -и́ця (-ýcja).

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈʒnɪt͡sʲɐ]

• Audio:

  (file)

Noun

жни́ця • (žnýcja) f pers (genitive жни́ці, nominative plural жни́ці, genitive plural жниць, masculine жнець, diminutive жни́чка)

1. female equivalent of жнець (žnecʹ): female reaper

Declension

Declension of жни́ця (pers soft fem-form accent-a)

	singular	plural
nominative	жни́ця žnýcja	жни́ці žnýci
genitive	жни́ці žnýci	жниць žnycʹ
dative	жни́ці žnýci	жни́цям žnýcjam
accusative	жни́цю žnýcju	жниць žnycʹ
instrumental	жни́цею žnýceju	жни́цями žnýcjamy
locative	жни́ці žnýci	жни́цях žnýcjax
vocative	жни́це žnýce	жни́ці žnýci

Further reading

• Hrinchenko, Borys, editor (1907–1909), “жни́ця”, in Словарь украинского языка (in Russian), Kyiv: Kievskaya starina
• Bilodid, I. K., editor (1970–1980), “жниця”, in Словник української мови: в 11 т. (in Ukrainian), Kyiv: Naukova Dumka
• Rusanivskyi, V. M., editor (2013), “жни́ця”, in Словник української мови: у 20 т. (in Ukrainian), volumes 4 (д – жучо́к), Kyiv: Ukrainian Lingua-Information Fund, →ISBN