Jump to content

етим

From Wiktionary, the free dictionary

Kumyk

[edit]

Etymology

[edit]

From Arabic يَتِيم (yatīm).

Noun

[edit]

етим (yetim)

  1. orphan
    Synonym: оьксюз (öksüz)

Declension

[edit]
Declension of етим (yetim)
singular plural
nominative етим (yetim) етимлер (yetimler)
accusative етимни (yetimni) етимлени (yetimleni)
dative етимге (yetimge) етимлеге (yetimlege)
locative етимде (yetimde) етимлерде (yetimlerde)
ablative етимден (yetimden) етимлерден (yetimlerden)
genitive етимни (yetimni) етимлени (yetimleni)
Possessive forms of етим (yetim)
1st person singular
singular plural
nominative етимим (yetimim) етимлерим (yetimlerim)
accusative етимимни (yetimimni) етимлеримни (yetimlerimni)
dative етимимге (yetimimge) етимлериме (yetimlerime)
locative етимимде (yetimimde) етимлеримде (yetimlerimde)
ablative етимимден (yetimimden) етимлеримден (yetimlerimden)
genitive етимимни (yetimimni) етимлеримни (yetimlerimni)
1st person plural
singular plural
nominative етимибиз (yetimibiz) етимлерибиз (yetimleribiz)
accusative етимибизни (yetimibizni) етимлерибизни (yetimleribizni)
dative етимибизге (yetimibizge) етимлерибизге (yetimleribizge)
locative етимибизде (yetimibizde) етимлерибизде (yetimleribizde)
ablative етимибизден (yetimibizden) етимлерибизден (yetimleribizden)
genitive етимибизни (yetimibizni) етимлерибизни (yetimleribizni)
2nd person singular
singular plural
nominative етиминг (yetimiñ) етимлеринг (yetimleriñ)
accusative етимингни (yetimiñni) етимлерингни (yetimleriñni)
dative етиминге (yetimiñe) етимлеринге (yetimleriñe)
locative етимингде (yetimiñde) етимлерингде (yetimleriñde)
ablative етимингден (yetimiñden) етимлерингден (yetimleriñden)
genitive етимингни (yetimiñni) етимлерингни (yetimleriñni)
2nd person plural
singular plural
nominative етимигиз (yetimigiz) етимлеригиз (yetimlerigiz)
accusative етимигизни (yetimigizni) етимлеригизни (yetimlerigizni)
dative етимигизге (yetimigizge) етимлеригизге (yetimlerigizge)
locative етимигизде (yetimigizde) етимлеригизде (yetimlerigizde)
ablative етимигизден (yetimigizden) етимлерибизден (yetimleribizden)
genitive етимигизни (yetimigizni) етимлеригизни (yetimlerigizni)
3rd person
singular plural
nominative етими (yetimi) етимлери (yetimleri)
accusative етимин (yetimin) етимлерин (yetimlerin)
dative етимине (yetimine) етимлерине (yetimlerine)
locative етиминде (yetiminde) етимлеринде (yetimlerinde)
ablative етиминден (yetiminden) етимлеринден (yetimlerinden)
genitive етимини (yetimini) етимлерини (yetimlerini)

Further reading

[edit]
  • Бамматов Б.Г., editor (2013), “етим”, in Кумыкско-русский словарь [Kumyk–Russian dictionary], Makhachkala: ИЯЛИ ДНЦ РАН

Lezgi

[edit]

Etymology

[edit]

From Turkic, ultimately from Arabic يتيم. Compare Azerbaijani yetim.

Noun

[edit]

етим (etim)

  1. orphan