Jump to content

дәлил

From Wiktionary, the free dictionary

Bashkir

[edit]

Etymology

[edit]

From Arabic دَلِيل (dalīl, proof, demonstration, evidence).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [dæˈlʲil]
  • Hyphenation: дә‧лил

Noun

[edit]

дәлил (dəlil)

  1. proof, demonstration
  2. argument
  3. evidence; indication

Declension

[edit]
Declension of дәлил
singular plural
absolute дәлил (dəlil) дәлилдәр (dəlildər)
definite genitive дәлилдең (dəlildeñ) дәлилдәрҙең (dəlildərźeñ)
dative дәлилгә (dəlilgə) дәлилдәргә (dəlildərgə)
definite accusative дәлилде (dəlilde) дәлилдәрҙе (dəlildərźe)
locative дәлилдә (dəlildə) дәлилдәрҙә (dəlildərźə)
ablative дәлилдән (dəlildən) дәлилдәрҙән (dəlildərźən)