Jump to content

вәкил

From Wiktionary, the free dictionary

Bashkir

[edit]

Etymology

[edit]

From Arabic وَكِيل (wakīl, agent).

Cognate with Kazakh уәкіл (uäkıl), Uzbek vakil, Azerbaijani vəkil, Turkish vekil.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [wæˈkʲil]
  • (nonstandard) [væˈkʲil], [ʋæˈkʲil]
  • Hyphenation: вә‧кил

Noun

[edit]

вәкил (vəkil)

  1. representative
    Ихтилалсылар килешеү төҙөргә мәжбүр була, уларҙың вәкилдәрен аманатҡа алғандар.
    İxtilalsılar kileşew töźörgə məjbür bula, ularźıñ vəkildəren amanatqa alğandar.
    The rebels were forced to make an agreement, their representatives were taken hostage.
  2. spokesperson

Declension

[edit]
Declension of вәкил
singular plural
absolute вәкил (vəkil) вәкилдәр (vəkildər)
definite genitive вәкилдең (vəkildeñ) вәкилдәрҙең (vəkildərźeñ)
dative вәкилгә (vəkilgə) вәкилдәргә (vəkildərgə)
definite accusative вәкилде (vəkilde) вәкилдәрҙе (vəkildərźe)
locative вәкилдә (vəkildə) вәкилдәрҙә (vəkildərźə)
ablative вәкилдән (vəkildən) вәкилдәрҙән (vəkildərźən)

Tatar

[edit]

Etymology

[edit]

From Arabic وَكِيل (wakīl, agent).

Noun

[edit]

вәкил (wäkil) (Latin spelling väqil)

  1. (law) envoy, ambassador