вѣчьнъ

Old Church Slavonic

Etymology

From вѣкъ (věkŭ) +‎ -ьнъ (-ĭnŭ), Proto-Slavic *věčьnъ.

Adjective

вѣчьнъ • (věčĭnŭ)

1. eternal
   • “ⰲⱑⱍⱐⱀⱏⰹ”, in Kiev Missal‎^[1] (in Old Church Slavonic), 915±35?, page (leaf) 3, line 17:

     Ⱂⱃⱁⱄⰹⰿⱏ ⱅⱗ ⰲⱐⱄⰵⰿⱁⰳⱏⰹ^ ⰲⱑⱍⱐⱀⱏⰹ^ ⰱⰶ҃ⰵ · ⱂⱃⰹⰸⱐⱃⰹ ⱀⰰ ⰿⱁⰾⰹⱅⰲⱘ ⱀⰰⱎⱘ

     Prosimŭ tję vĭsemogy^ věčĭny^ bž:e · prizĭri na molitvǫ našǫ

     We beg you, almighty eternal God, look on our prayer

   • from Vita Constantini, 1800700-1800720:

     и ꙗкоже приближꙇи чась, да пакꙑ приметь и прѣставить се въ вѣчнаа жилища

     i jakože približii časĭ, da paky primetĭ i prěstavitĭ se vŭ věčnaa žilišta

     And when the hour to repose and remove to the eternal dwellings approached

2. age-old, existing since always
3. permanent, lasting, perpetual, existing until always
   • “ⰲⱑⱍⱐⱀⱘⱙ (leaf 64, line 2)”, in Codex Zographensis‎^[2] (in Old Church Slavonic), National Library of Russia, 1000±33, page Mt:25:46:

     ꙇдѫтъ си въ мѫкѫ вѣчьнѫѭ

     idǫtŭ si vŭ mǫkǫ věčĭnǫjǫ

     these go to everlasting torment

Declension

Short declension of вѣчьнъ (hard o/a stem)

	singular			dual			plural
	masculine	neuter	feminine	masculine	neuter	feminine	masculine	neuter	feminine
nominative	вѣчьнъ věčĭnŭ	вѣчьно věčĭno	вѣчьна věčĭna	вѣчьна věčĭna	вѣчьнѣ věčĭně		вѣчьни věčĭni	вѣчьна věčĭna	вѣчьнꙑ věčĭny
genitive	вѣчьна věčĭna		вѣчьнꙑ věčĭny	вѣчьноу věčĭnu		вѣчьноу věčĭnu	вѣчьнъ věčĭnŭ		вѣчьнъ věčĭnŭ
dative	вѣчьноу věčĭnu		вѣчьнѣ věčĭně	вѣчьнома věčĭnoma		вѣчьнама věčĭnama	вѣчьномъ věčĭnomŭ		вѣчьнамъ věčĭnamŭ
accusative	вѣчьнъ věčĭnŭ	вѣчьно věčĭno	вѣчьнѫ věčĭnǫ	вѣчьна věčĭna	вѣчьнѣ věčĭně		вѣчьнꙑ věčĭny	вѣчьна věčĭna	вѣчьнꙑ věčĭny
instrumental	вѣчьномь věčĭnomĭ		вѣчьнѭ věčĭnjǫ	вѣчьнома věčĭnoma		вѣчьнама věčĭnama	вѣчьнꙑ věčĭny		вѣчьнами věčĭnami
locative	вѣчьнѣ věčĭně		вѣчьнѣ věčĭně	вѣчьноу věčĭnu		вѣчьноу věčĭnu	вѣчьнѣхъ věčĭněxŭ		вѣчьнахъ věčĭnaxŭ
vocative	вѣчьнъ věčĭnŭ	вѣчьно věčĭno	вѣчьна věčĭna	вѣчьна věčĭna	вѣчьнѣ věčĭně		вѣчьни věčĭni	вѣчьна věčĭna	вѣчьнꙑ věčĭny

Long declension of вѣчьнъ (hard o/a stem)

	singular			dual			plural
	masculine	neuter	feminine	masculine	neuter	feminine	masculine	neuter	feminine
nominative	вѣчьнꙑи věčĭnyi	вѣчьноѥ věčĭnoje	вѣчьнаꙗ věčĭnaja	вѣчьнаꙗ věčĭnaja	вѣчьнѣи věčĭněi		вѣчьнии věčĭnii	вѣчьнаꙗ věčĭnaja	вѣчьнꙑѩ věčĭnyję
genitive	вѣчьнаѥго věčĭnajego		вѣчьнꙑѩ věčĭnyję	вѣчьноую věčĭnuju		вѣчьноую věčĭnuju	вѣчьнꙑихъ věčĭnyixŭ		вѣчьнꙑихъ věčĭnyixŭ
dative	вѣчьноуѥмоу věčĭnujemu		вѣчьнѣи věčĭněi	вѣчьнꙑима věčĭnyima		вѣчьнꙑима věčĭnyima	вѣчьнꙑимъ věčĭnyimŭ		вѣчьнꙑимъ věčĭnyimŭ
accusative	вѣчьнꙑи věčĭnyi	вѣчьноѥ věčĭnoje	вѣчьнѫѭ věčĭnǫjǫ	вѣчьнаꙗ věčĭnaja	вѣчьнѣи věčĭněi		вѣчьнꙑѩ věčĭnyję	вѣчьнаꙗ věčĭnaja	вѣчьнꙑѩ věčĭnyję
instrumental	вѣчьнꙑимь věčĭnyimĭ		вѣчьнѭ věčĭnjǫ	вѣчьнꙑима věčĭnyima		вѣчьнꙑима věčĭnyima	вѣчьнꙑими věčĭnyimi		вѣчьнꙑими věčĭnyimi
locative	вѣчьнѣѥмь věčĭnějemĭ		вѣчьнѣи věčĭněi	вѣчьноую věčĭnuju		вѣчьноую věčĭnuju	вѣчьнꙑихъ věčĭnyixŭ		вѣчьнꙑихъ věčĭnyixŭ
vocative	вѣчьнꙑи věčĭnyi	вѣчьноѥ věčĭnoje	вѣчьнаꙗ věčĭnaja	вѣчьнаꙗ věčĭnaja	вѣчьнѣи věčĭněi		вѣчьнии věčĭnii	вѣчьнаꙗ věčĭnaja	вѣчьнꙑѩ věčĭnyję