визнатися
Ukrainian
[edit]Etymology
[edit]From ви́знати (význaty) + -ся (-sja)
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]ви́знатися • (význatysja) pf (imperfective визнава́тися)
- to acknowledge
Conjugation
[edit]Conjugation of ви́знатися, ви́знатись, ви́знаться (class 1a, perfective, reflexive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | ви́знатися, ви́знатись, ви́знаться význatysja, význatysʹ, význatʹsja | |
| participles | present tense | past tense |
| active | — | — |
| passive | — | — |
| adverbial | — | ви́знавшись význavšysʹ |
| present tense | future tense | |
| 1st singular я |
— | ви́знаюся, ви́знаюсь význajusja, význajusʹ |
| 2nd singular ти |
— | ви́знаєшся význaješsja |
| 3rd singular він / вона / воно |
— | ви́знається význajetʹsja |
| 1st plural ми |
— | ви́знаємся, ви́знаємося, ви́знаємось význajemsja, význajemosja, význajemosʹ |
| 2nd plural ви |
— | ви́знаєтеся, ви́знаєтесь význajetesja, význajetesʹ |
| 3rd plural вони |
— | ви́знаються význajutʹsja |
| imperative | singular | plural |
| first-person | — | ви́знаймося, ви́знаймось význajmosja, význajmosʹ |
| second-person | ви́знайся, ви́знайсь význajsja, význajsʹ |
ви́знайтеся, ви́знайтесь význajtesja, význajtesʹ |
| past tense | singular | plural ми / ви / вони |
| masculine я / ти / він |
ви́знався, ви́знавсь význavsja, význavsʹ |
ви́зналися, ви́знались význalysja, význalysʹ |
| feminine я / ти / вона |
ви́зналася, ви́зналась význalasja, význalasʹ | |
| neuter воно |
ви́зналося, ви́зналось význalosja, význalosʹ | |
References
[edit]- “визнатися”, in Горох – Словозміна [Horokh – Inflection] (in Ukrainian)