Jump to content

бөлүүчү

From Wiktionary, the free dictionary

Kyrgyz

[edit]

Etymology

[edit]

From бөлүү (bölüü, to split) +‎ -чү (-cü)

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /bøˈlyːˈt͡ʃy/
  • Hyphenation: бө‧лүү‧чү

Noun

[edit]

бөлүүчү (bölüücü) (Arabic spelling بۅلۉۉچۉ)

  1. (arithmetic) divisor

Declension

[edit]
Declension of бөлүүчү
singular
(жекелик)
plural
(көптөгөн)
nominative (атооч) бөлүүчү
bölüücü
бөлүүчүлөр
bölüücülör
genitive (илик) бөлүүчүнүн
bölüücünün
бөлүүчүлөрдүн
bölüücülördün
dative (барыш) бөлүүчүгө
bölüücügö
бөлүүчүлөргө
bölüücülörgö
accusative (табыш) бөлүүчүнү
bölüücünü
бөлүүчүлөрдү
bölüücülördü
locative (жатыш) бөлүүчүдө
bölüücüdö
бөлүүчүлөрдө
bölüücülördö
ablative (чыгыш) бөлүүчүдөн
bölüücüdön
бөлүүчүлөрдөн
bölüücülördön
possessive forms
first-person singular
(менин)
nominative бөлүүчүм
bölüücüm
бөлүүчүлөрүм
bölüücülörüm
genitive бөлүүчүмдүн
bölüücümdün
бөлүүчүлөрүмдүн
bölüücülörümdün
dative бөлүүчүмө
bölüücümö
бөлүүчүлөрүмө
bölüücülörümö
accusative бөлүүчүмдү
bölüücümdü
бөлүүчүлөрүмдү
bölüücülörümdü
locative бөлүүчүмдө
bölüücümdö
бөлүүчүлөрүмдө
bölüücülörümdö
ablative бөлүүчүмдөн
bölüücümdön
бөлүүчүлөрүмдөн
bölüücülörümdön
second-person singular informal
(сенин)
nominative бөлүүчүң
bölüücüŋ
бөлүүчүлөрүң
bölüücülörüŋ
genitive бөлүүчүңдүн
bölüücüŋdün
бөлүүчүлөрүңдүн
bölüücülörüŋdün
dative бөлүүчүңө
bölüücüŋö
бөлүүчүлөрүңө
bölüücülörüŋö
accusative бөлүүчүңдү
bölüücüŋdü
бөлүүчүлөрүңдү
bölüücülörüŋdü
locative бөлүүчүңдө
bölüücüŋdö
бөлүүчүлөрүңдө
bölüücülörüŋdö
ablative бөлүүчүңдөн
bölüücüŋdön
бөлүүчүлөрүңдөн
bölüücülörüŋdön
second-person singular formal
(сиздин)
nominative бөлүүчүңүз
bölüücüŋüz
бөлүүчүлөрүңүз
bölüücülörüŋüz
genitive бөлүүчүңүздүн
bölüücüŋüzdün
бөлүүчүлөрүңүздүн
bölüücülörüŋüzdün
dative бөлүүчүңүзгө
bölüücüŋüzgö
бөлүүчүлөрүңүзгө
bölüücülörüŋüzgö
accusative бөлүүчүңүздү
bölüücüŋüzdü
бөлүүчүлөрүңүздү
bölüücülörüŋüzdü
locative бөлүүчүңүздө
bölüücüŋüzdö
бөлүүчүлөрүңүздө
bölüücülörüŋüzdö
ablative бөлүүчүңүздөн
bölüücüŋüzdön
бөлүүчүлөрүңүздөн
bölüücülörüŋüzdön