бурун

Karachay-Balkar

Etymology

From Proto-Turkic *burun.

Noun

бурун • (burun)

1. nose

Kumyk

Etymology

From Proto-Turkic *burun.

Noun

бурун • (burun)

1. (anatomy) nose

Declension

Declension of бурун (burun)

	Singular	Plural
nominative	бурун (burun)	бурунлар (burunlar)
accusative	бурунну (burunnu)	бурунланы (burunlanı)
dative	бурунгъа (burunğa)	бурунлагъа (burunlağa)
locative	бурунда (burunda)	бурунларда (burunlarda)
ablative	бурундан (burundan)	бурунлардан (burunlardan)
genitive	бурунну (burunnu)	бурунланы (burunlanı)

Possessive forms of бурун (burun)

1sg	Singular	Plural
nominative	бурунум (burunum)	бурунларым (burunlarım)
accusative	бурунумну (burunumnu)	бурунларымны (burunlarımnı)
dative	бурунумгъа (burunumğa)	бурунларыма (burunlarıma)
locative	бурунумда (burunumda)	бурунларымда (burunlarımda)
ablative	бурунумдан (burunumdan)	бурунларымдан (burunlarımdan)
genitive	бурунумну (burunumnu)	бурунларымны (burunlarımnı)
1pl	Singular	Plural
nominative	бурунубуз (burunubuz)	бурунларыбыз (burunlarıbız)
accusative	бурунубузну (burunubuznu)	бурунларыбызны (burunlarıbıznı)
dative	бурунубузгъа (burunubuzğa)	бурунларыбызгъа (burunlarıbızğa)
locative	бурунубузда (burunubuzda)	бурунларыбызда (burunlarıbızda)
ablative	бурунубуздан (burunubuzdan)	бурунларыбыздан (burunlarıbızdan)
genitive	бурунубузну (burunubuznu)	бурунларыбызны (burunlarıbıznı)
2sg	Singular	Plural
nominative	бурунунгъ (burununğ)	бурунларынгъ (burunlarınğ)
accusative	бурунунгъну (burununğnu)	бурунларынгъны (burunlarınğnı)
dative	бурунунгъа (burununğa)	бурунларынгъа (burunlarınğa)
locative	бурунунгъда (burununğda)	бурунларынгъда (burunlarınğda)
ablative	бурунунгъдан (burununğdan)	бурунларынгъдан (burunlarınğdan)
genitive	бурунунгъну (burununğnu)	бурунларынгъны (burunlarınğnı)
2pl	Singular	Plural
nominative	бурунугъуз (burunuğuz)	бурунларыгъыз (burunlarığız)
accusative	бурунугъузну (burunuğuznu)	бурунларыгъызны (burunlarığıznı)
dative	бурунугъузгъа (burunuğuzğa)	бурунларыгъызгъа (burunlarığızğa)
locative	бурунугъузда (burunuğuzda)	бурунларыгъызда (burunlarığızda)
ablative	бурунугъуздан (burunuğuzdan)	бурунларыбыздан (burunlarıbızdan)
genitive	бурунугъузну (burunuğuznu)	бурунларыгъызны (burunlarığıznı)
3	Singular	Plural
nominative	буруну (burunu)	бурунлары (burunları)
accusative	бурунун (burunun)	бурунларын (burunların)
dative	бурунуна (burununa)	бурунларына (burunlarına)
locative	бурунунда (burununda)	бурунларында (burunlarında)
ablative	бурунундан (burunundan)	бурунларындан (burunlarından)
genitive	бурунуну (burununu)	бурунларыны (burunlarını)

Further reading

• Бамматов Б.Г., editor (2013), “бурун”, in Кумыкско-русский словарь [Kumyk–Russian dictionary], Makhachkala: ИЯЛИ ДНЦ РАН

Northern Altai

Etymology

From Proto-Turkic *burun. Cognate to Shor пурун (purun), Khakas пурун (purun), etc.

Noun

бурун • (burun)

1. nose

References

• N. A. Baskakov, editor (1985), “бурун”, in Severnyje Dialekty Altajskovo( Ojrotskovo) Jazyka- Dialekt Lebedinskix Tatar-čalkancev(kuu-kiži) [Northern Altai language-Dialect of Chelkan], Moskva: glavnaja redakcija vostočnoj literatury, →ISBN

Russian

Pronunciation

• IPA^(key): [bʊˈrun]

Noun

буру́н • (burún) m inan (genitive буруна́, nominative plural буруны́, genitive plural буруно́в)

1. breaker, surf
2. bow wave

Declension

Declension of буру́н (inan masc-form hard-stem accent-b) 

	singular	plural
nominative	буру́н burún	буруны́ buruný
genitive	буруна́ buruná	буруно́в burunóv
dative	буруну́ burunú	буруна́м burunám
accusative	буру́н burún	буруны́ buruný
instrumental	буруно́м burunóm	буруна́ми burunámi
prepositional	буруне́ buruné	буруна́х burunáx

Southern Altai

Etymology

From Proto-Turkic *burun. Cognate to Turkish burun, etc.

Adverb

бурун • (burun)

1. before

References

• Tenišev E. R., editor (2001), Sravnitelʹno-istoričeskaja grammatika tjurkskix jazykov: Leksika [Comparative Historical Grammar of Turkic Languages: Lexis] (in Russian), volume IV, Moscow: Nauka, page 215

Uyghur

Noun

бурун • (burun)

1. Cyrillic spelling of بۇرۇن (burun)