билгич
Jump to navigation
Jump to search
Kyrgyz
[edit]Etymology
[edit]From билүү (bilüü, “to know”) + -гич (-gic).
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]билгич • (bilgic) (Arabic spelling بئلگىچ)
Declension
[edit]Declension of билгич
singular (жекелик) |
plural (көптөгөн) | |
---|---|---|
nominative (атооч) | билгич bilgic |
билгичтер bilgicter |
genitive (илик) | билгичтин bilgictin |
билгичтердин bilgicterdin |
dative (барыш) | билгичке bilgicke |
билгичтерге bilgicterge |
accusative (табыш) | билгичти bilgicti |
билгичтерди bilgicterdi |
locative (жатыш) | билгичте bilgicte |
билгичтерде bilgicterde |
ablative (чыгыш) | билгичтен bilgicten |
билгичтерден bilgicterden |
possessive forms | ||
first-person singular (менин) | ||
nominative | билгичим bilgicim |
билгичтерим bilgicterim |
genitive | билгичимдин bilgicimdin |
билгичтеримдин bilgicterimdin |
dative | билгичиме bilgicime |
билгичтериме bilgicterime |
accusative | билгичимди bilgicimdi |
билгичтеримди bilgicterimdi |
locative | билгичимде bilgicimde |
билгичтеримде bilgicterimde |
ablative | билгичимден bilgicimden |
билгичтеримден bilgicterimden |
second-person singular informal (сенин) | ||
nominative | билгичиң bilgiciŋ |
билгичтериң bilgicteriŋ |
genitive | билгичиңдин bilgiciŋdin |
билгичтериңдин bilgicteriŋdin |
dative | билгичиңе bilgiciŋe |
билгичтериңе bilgicteriŋe |
accusative | билгичиңди bilgiciŋdi |
билгичтериңди bilgicteriŋdi |
locative | билгичиңде bilgiciŋde |
билгичтериңде bilgicteriŋde |
ablative | билгичиңден bilgiciŋden |
билгичтериңден bilgicteriŋden |
second-person singular formal (сиздин) | ||
nominative | билгичиңиз bilgiciŋiz |
билгичтериңиз bilgicteriŋiz |
genitive | билгичиңиздин bilgiciŋizdin |
билгичтериңиздин bilgicteriŋizdin |
dative | билгичиңизге bilgiciŋizge |
билгичтериңизге bilgicteriŋizge |
accusative | билгичиңизди bilgiciŋizdi |
билгичтериңизди bilgicteriŋizdi |
locative | билгичиңизде bilgiciŋizde |
билгичтериңизде bilgicteriŋizde |
ablative | билгичиңизден bilgiciŋizden |
билгичтериңизден bilgicteriŋizden |