арын

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Mongolian

[edit]
MongolianCyrillic
ᠠᠷᠤ ᠶᠢᠨ
(aru-yin)
арын
(aryn)

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

арын (aryn)

  1. genitive singular of ар (ar)

Tuvan

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From Proto-Turkic *āl (front, forehead). Cognate with Turkish alın (forehead).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

арын (arın) (definite accusative арынны, plural арыннар)

  1. face
  2. page
  3. (Internet) web page

Declension

[edit]
Declension of арын
Nominative арын
arın
Accusative арынны
arınnı
Singular Plural
Nominative арын
arın
арыннар
arınnar
Genitive арынның
arınnıñ
арыннарның
arınnarnıñ
Accusative арынны
arınnı
арыннарны
arınnarnı
Dative арынга
arınga
арыннарга
arınnarga
Locative арында
arında
арыннарда
arınnarda
Ablative арындан
arından
арыннардан
arınnardan
Prolative I арынже
arınje
арыннарже
arınnarje
Prolative II арындыва
arındıva
арыннардыва
arınnardıva
First person singular possessive forms of арын
Nominative арыным
arınım
Accusative арынымны
arınımnı
Singular Plural
Nominative арыным
arınım
арыннарым
arınnarım
Genitive арынымның
arınımnıñ
арыннарымның
arınnarımnıñ
Accusative арынымны
arınımnı
арыннарымны
arınnarımnı
Dative арынымга
arınımga
арыннарымга
arınnarımga
Locative арынымда
arınımda
арыннарымда
arınnarımda
Ablative арынымдан
arınımdan
арыннарымдан
arınnarımdan
Prolative I арынымже
arınımje
арыннарымже
arınnarımje
Prolative II арынымдыва
arınımdıva
арыннарымдыва
arınnarımdıva