ана

See also: яна, Ана, Аня, -ана, and Appendix:Variations of "ana"

Karachay-Balkar

Etymology

From Proto-Turkic *ana.

Noun

ана • (ana)

1. mother

Karaim

Etymology

From Proto-Turkic *ana.

Noun

ана • (ana)

1. mother

References

• N. A. Baskakov, S.M. Šapšala, editor (1973), “ана”, in Karaimsko-Russko-Polʹskij Slovarʹ [Karaim-Russian-Polish Dictionary], Moscow: Moskva, →ISBN

Kazakh

Alternative scripts

Arabic	انا
Cyrillic	ана
Latin	ana

Etymology

From Proto-Turkic *ana.

Noun

ана • (ana)

1. mother

Kumyk

Etymology

From Proto-Turkic *ana.

Noun

ана • (ana)

1. mother

   Meronym: (father) ата (ata)

2. mother-in-law

   Synonym: къайын ана (qayın ana)

   Meronym: (father-in-law) къайын ата (qayın ata)

3. (zoology) female, dam, bitch, doe, hen, she, jenny (an individual belonging to the sex that can give birth)

Declension

Declension of ана (ana)

	singular	plural
nominative	ана (ana)	аналар (analar)
accusative	ананы (ananı)	аналаны (analanı)
dative	анагъа (anağa)	аналагъа (analağa)
locative	анада (anada)	аналарда (analarda)
ablative	анадан (anadan)	аналардан (analardan)
genitive	ананы (ananı)	аналаны (analanı)

Possessive forms of ана (ana)

1st person singular
	singular	plural
nominative	анаым (anaım)	аналарым (analarım)
accusative	анаымны (anaımnı)	аналарымны (analarımnı)
dative	анаымгъа (anaımğa)	аналарыма (analarıma)
locative	анаымда (anaımda)	аналарымда (analarımda)
ablative	анаымдан (anaımdan)	аналарымдан (analarımdan)
genitive	анаымны (anaımnı)	аналарымны (analarımnı)
1st person plural
	singular	plural
nominative	анаыбыз (anaıbız)	аналарыбыз (analarıbız)
accusative	анаыбызны (anaıbıznı)	аналарыбызны (analarıbıznı)
dative	анаыбызгъа (anaıbızğa)	аналарыбызгъа (analarıbızğa)
locative	анаыбызда (anaıbızda)	аналарыбызда (analarıbızda)
ablative	анаыбыздан (anaıbızdan)	аналарыбыздан (analarıbızdan)
genitive	анаыбызны (anaıbıznı)	аналарыбызны (analarıbıznı)
2nd person singular
	singular	plural
nominative	анаынгъ (anaınğ)	аналарынгъ (analarınğ)
accusative	анаынгъны (anaınğnı)	аналарынгъны (analarınğnı)
dative	анаынгъа (anaınğa)	аналарынгъа (analarınğa)
locative	анаынгъда (anaınğda)	аналарынгъда (analarınğda)
ablative	анаынгъдан (anaınğdan)	аналарынгъдан (analarınğdan)
genitive	анаынгъны (anaınğnı)	аналарынгъны (analarınğnı)
2nd person plural
	singular	plural
nominative	анаыгъыз (anaığız)	аналарыгъыз (analarığız)
accusative	анаыгъызны (anaığıznı)	аналарыгъызны (analarığıznı)
dative	анаыгъызгъа (anaığızğa)	аналарыгъызгъа (analarığızğa)
locative	анаыгъызда (anaığızda)	аналарыгъызда (analarığızda)
ablative	анаыгъыздан (anaığızdan)	аналарыбыздан (analarıbızdan)
genitive	анаыгъызны (anaığıznı)	аналарыгъызны (analarığıznı)
3rd person
	singular	plural
nominative	анаы (anaı)	аналары (anaları)
accusative	анаын (anaın)	аналарын (anaların)
dative	анаына (anaına)	аналарына (analarına)
locative	анаында (anaında)	аналарында (analarında)
ablative	анаындан (anaından)	аналарындан (analarından)
genitive	анаыны (anaını)	аналарыны (analarını)

Nanai

Etymology

From Proto-Tungusic *ā-, compare Evenki ачин (açin), Even ач (ac), Manchu ᠠᡴᡡ (akū).

Adverb

ана (ana)

1. no; not

Nogai

Etymology

From Proto-Turkic *ana. Cognate to Karakalpak ana, etc.

Noun

ана • (ana)

1. mother

References

• N. A. Baskakov, S.A Kalmykov, editor (1963), “ана”, in Nogajsko-Russkij Slovarʹ [Nogai-Russian Dictionary], Moscow: karačajevo-čerkesskij naučno- issledovatelʹskij institut jazyka, literatury i istorii, →ISBN

Tatar

Etymology

From Proto-Turkic *ana.

Noun

ана • (ana)

1. mother

References

• M. M. Osmanov (1966) Татарско-русский словарь [Tatar-Russian dictionary], Moscow: Советская Энциклопедия, page 43

Ubykh

Pronunciation

• IPA^(key): [ana]

Adverb

ана • (ana)

1. there

   Анан уҟәаҭә! ― Anan uqʷʼatʷ! ― Stay here!

   Анан гьыӷыны. ― Anan gʲəğənə. ― At the same time.

References

• Vogt, Hans (1963) Dictionnaire de la Langue Oubykh‎^[1] (in French), Oslo: Universitetsforlaget, page 85