Jump to content

айыыл

From Wiktionary, the free dictionary

Tuvan

[edit]

Etymology

[edit]

Ultimately from Proto-Mongolic *aju- (danger). Cognate with Mongolian аюул (ajuul).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

айыыл (ayııl) (definite accusative айыылды, plural айыылдар)

  1. danger
  2. accident, disaster

Declension

[edit]
Declension of айыыл
Nominative айыыл
ayııl
Accusative айыылды
ayııldı
Singular Plural
Nominative айыыл
ayııl
айыылдар
ayııldar
Genitive айыылдың
ayııldıñ
айыылдарның
ayııldarnıñ
Accusative айыылды
ayııldı
айыылдарны
ayııldarnı
Dative айыылга
ayıılga
айыылдарга
ayııldarga
Locative айыылда
ayıılda
айыылдарда
ayııldarda
Ablative айыылдан
ayııldan
айыылдардан
ayııldardan
Prolative I айыылже
ayıılje
айыылдарже
ayııldarje
Prolative II айыылдыва
ayııldıva
айыылдардыва
ayııldardıva
First person singular possessive forms of айыыл
Nominative айыылым
ayıılım
Accusative айыылымны
ayıılımnı
Singular Plural
Nominative айыылым
ayıılım
айыылдарым
ayııldarım
Genitive айыылымның
ayıılımnıñ
айыылдарымның
ayııldarımnıñ
Accusative айыылымны
ayıılımnı
айыылдарымны
ayııldarımnı
Dative айыылымга
ayıılımga
айыылдарымга
ayııldarımga
Locative айыылымда
ayıılımda
айыылдарымда
ayııldarımda
Ablative айыылымдан
ayıılımdan
айыылдарымдан
ayııldarımdan
Prolative I айыылымже
ayıılımje
айыылдарымже
ayııldarımje
Prolative II айыылымдыва
ayıılımdıva
айыылдарымдыва
ayııldarımdıva