χρηστέ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kʰrɛːs.té/ → /xrisˈte/ → /xrisˈte/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kʰrɛːs.té/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kʰre̝sˈte/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /xrisˈte/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /xrisˈte/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /xrisˈte/

Adjective

χρηστέ • (khrēsté)

1. masculine vocative singular of χρηστός (khrēstós)