χρησαμένης

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kʰrɛː.sa.mé.nɛːs/ → /xri.saˈme.nis/ → /xri.saˈme.nis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kʰrɛː.sa.mé.nɛːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kʰre̝.saˈme.ne̝s/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /xri.saˈme.nis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /xri.saˈme.nis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /xri.saˈme.nis/

Participle

χρησᾰμένης • (khrēsăménēs)

1. feminine genitive singular of χρησάμενος (khrēsámenos)