χρησίμοιν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kʰrɛː.sí.moi̯n/ → /xriˈsi.myn/ → /xriˈsi.min/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kʰrɛː.sí.moi̯n/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kʰre̝ˈsi.myn/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /xriˈsi.myn/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /xriˈsi.myn/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /xriˈsi.min/

Adjective

χρησῐ́μοιν • (khrēsĭ́moin)

1. masculine/neuter/masculine/feminine genitive/dative dual of χρήσῐμος (khrḗsĭmos)