χελώνινος

Ancient Greek

Etymology

From χελώνη (khelṓnē, “tortoise”) +‎ -ινος (-inos).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kʰe.lɔ̌ː.ni.nos/ → /çeˈlo.ni.nos/ → /çeˈlo.ni.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kʰe.lɔ̌ː.ni.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kʰeˈlo.ni.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /çeˈlo.ni.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /çeˈlo.ni.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /çeˈlo.ni.nos/

Adjective

χελώνῐνος • (khelṓninos) m (feminine χελωνῐ́νη, neuter χελώνῐνον); first/second declension

1. made of tortoise shell

Inflection

First and second declension of χελώνῐνος; χελωνῐ́νη; χελώνῐνον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		χελώνῐνος khelṓninos	χελωνῐ́νη khelōnínē	χελώνῐνον khelṓninon		χελωνῐ́νω khelōnínō	χελωνῐ́νᾱ khelōnínā	χελωνῐ́νω khelōnínō		χελώνῐνοι khelṓninoi	χελώνῐναι khelṓninai	χελώνῐνᾰ khelṓnina
Genitive		χελωνῐ́νου khelōnínou	χελωνῐ́νης khelōnínēs	χελωνῐ́νου khelōnínou		χελωνῐ́νοιν khelōnínoin	χελωνῐ́ναιν khelōnínain	χελωνῐ́νοιν khelōnínoin		χελωνῐ́νων khelōnínōn	χελωνῐ́νων khelōnínōn	χελωνῐ́νων khelōnínōn
Dative		χελωνῐ́νῳ khelōnínōi	χελωνῐ́νῃ khelōnínēi	χελωνῐ́νῳ khelōnínōi		χελωνῐ́νοιν khelōnínoin	χελωνῐ́ναιν khelōnínain	χελωνῐ́νοιν khelōnínoin		χελωνῐ́νοις khelōnínois	χελωνῐ́ναις khelōnínais	χελωνῐ́νοις khelōnínois
Accusative		χελώνῐνον khelṓninon	χελωνῐ́νην khelōnínēn	χελώνῐνον khelṓninon		χελωνῐ́νω khelōnínō	χελωνῐ́νᾱ khelōnínā	χελωνῐ́νω khelōnínō		χελωνῐ́νους khelōnínous	χελωνῐ́νᾱς khelōnínās	χελώνῐνᾰ khelṓnina
Vocative		χελώνῐνε khelṓnine	χελωνῐ́νη khelōnínē	χελώνῐνον khelṓninon		χελωνῐ́νω khelōnínō	χελωνῐ́νᾱ khelōnínā	χελωνῐ́νω khelōnínō		χελώνῐνοι khelṓninoi	χελώνῐναι khelṓninai	χελώνῐνᾰ khelṓnina
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		χελωνῐ́νως khelōnínōs				χελωνῐνώτερος khelōninṓteros				χελωνῐνώτᾰτος khelōninṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “χελώνινος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press