χελώνινος

Ancient Greek

Etymology

From χελώνη (khelṓnē, “tortoise”) +‎ -ινος (-inos).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kʰe.lɔ̌ː.ni.nos/ → /çeˈlo.ni.nos/ → /çeˈlo.ni.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kʰe.lɔ̌ː.ni.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kʰeˈlo.ni.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /çeˈlo.ni.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /çeˈlo.ni.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /çeˈlo.ni.nos/

Adjective

χελώνῐνος • (khelṓnĭnos) m (feminine χελωνῐ́νη, neuter χελώνῐνον); first/second declension

1. made of tortoise shell

Inflection

First and second declension of χελώνῐνος; χελωνῐ́νη; χελώνῐνον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		χελώνῐνος khelṓnĭnos	χελωνῐ́νη khelōnĭ́nē	χελώνῐνον khelṓnĭnon		χελωνῐ́νω khelōnĭ́nō	χελωνῐ́νᾱ khelōnĭ́nā	χελωνῐ́νω khelōnĭ́nō		χελώνῐνοι khelṓnĭnoi	χελώνῐναι khelṓnĭnai	χελώνῐνᾰ khelṓnĭnă
Genitive		χελωνῐ́νου khelōnĭ́nou	χελωνῐ́νης khelōnĭ́nēs	χελωνῐ́νου khelōnĭ́nou		χελωνῐ́νοιν khelōnĭ́noin	χελωνῐ́ναιν khelōnĭ́nain	χελωνῐ́νοιν khelōnĭ́noin		χελωνῐ́νων khelōnĭ́nōn	χελωνῐ́νων khelōnĭ́nōn	χελωνῐ́νων khelōnĭ́nōn
Dative		χελωνῐ́νῳ khelōnĭ́nōi	χελωνῐ́νῃ khelōnĭ́nēi	χελωνῐ́νῳ khelōnĭ́nōi		χελωνῐ́νοιν khelōnĭ́noin	χελωνῐ́ναιν khelōnĭ́nain	χελωνῐ́νοιν khelōnĭ́noin		χελωνῐ́νοις khelōnĭ́nois	χελωνῐ́ναις khelōnĭ́nais	χελωνῐ́νοις khelōnĭ́nois
Accusative		χελώνῐνον khelṓnĭnon	χελωνῐ́νην khelōnĭ́nēn	χελώνῐνον khelṓnĭnon		χελωνῐ́νω khelōnĭ́nō	χελωνῐ́νᾱ khelōnĭ́nā	χελωνῐ́νω khelōnĭ́nō		χελωνῐ́νους khelōnĭ́nous	χελωνῐ́νᾱς khelōnĭ́nās	χελώνῐνᾰ khelṓnĭnă
Vocative		χελώνῐνε khelṓnĭne	χελωνῐ́νη khelōnĭ́nē	χελώνῐνον khelṓnĭnon		χελωνῐ́νω khelōnĭ́nō	χελωνῐ́νᾱ khelōnĭ́nā	χελωνῐ́νω khelōnĭ́nō		χελώνῐνοι khelṓnĭnoi	χελώνῐναι khelṓnĭnai	χελώνῐνᾰ khelṓnĭnă
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		χελωνῐ́νως khelōnĭ́nōs				χελωνῐνώτερος khelōnĭnṓteros				χελωνῐνώτᾰτος khelōnĭnṓtătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “χελώνινος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press