χειρουργέω

Ancient Greek

Etymology

From χειρουργός (kheirourgós, “doing by hand”), from χείρ (kheír, “hand”) +‎ ἔργον (érgon, “work”), +‎ -έω (-éō, denominative verbal suffix).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kʰeː.ruːr.ɡé.ɔː/ → /çi.rurˈʝe.o/ → /çi.rurˈʝe.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kʰeː.ruːr.ɡé.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kʰi.rurˈɡe.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /çi.rurˈʝe.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /çi.rurˈʝe.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /çi.rurˈʝe.o/

Verb

χειρουργέω • (kheirourgéō)

1. to work with one's hands
2. to do violence with one's hands
3. to make/craft/play by hand (of arts, music)
4. to do by oneself, without help
5. to operate (of surgeons)
6. to masturbate
   • Διογένης Λαέρτιος, Βίοι καὶ γνῶμαι τῶν ἐν φιλοσοφίᾳ εὐδοκιμησάντων, 6-46,

     Ἑπ' ἀγορᾶς ποτε χειρουργῶν, "εἴθε," ἔφη, "καὶ τὴν κοιλίαν ἦν παρατρίψαντα μὴ πεινῆν."

     Once, while masturbating in the market, he said, "If only to could avoid hunger simply by rubbing my belly."

Inflection

   Present: χειρουργέω, χειρουργέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	χειρουργέω	χειρουργέεις	χειρουργέει	χειρουργέετον	χειρουργέετον	χειρουργέομεν	χειρουργέετε	χειρουργέουσῐ(ν)
	subjunctive	χειρουργέω	χειρουργέῃς	χειρουργέῃ	χειρουργέητον	χειρουργέητον	χειρουργέωμεν	χειρουργέητε	χειρουργέωσῐ(ν)
	optative	χειρουργέοιμῐ	χειρουργέοις	χειρουργέοι	χειρουργέοιτον	χειρουργεοίτην	χειρουργέοιμεν	χειρουργέοιτε	χειρουργέοιεν
	imperative		χειρούργεε	χειρουργεέτω	χειρουργέετον	χειρουργεέτων		χειρουργέετε	χειρουργεόντων
middle/ passive	indicative	χειρουργέομαι	χειρουργέῃ, χειρουργέει	χειρουργέεται	χειρουργέεσθον	χειρουργέεσθον	χειρουργεόμεθᾰ	χειρουργέεσθε	χειρουργέονται
	subjunctive	χειρουργέωμαι	χειρουργέῃ	χειρουργέηται	χειρουργέησθον	χειρουργέησθον	χειρουργεώμεθᾰ	χειρουργέησθε	χειρουργέωνται
	optative	χειρουργεοίμην	χειρουργέοιο	χειρουργέοιτο	χειρουργέοισθον	χειρουργεοίσθην	χειρουργεοίμεθᾰ	χειρουργέοισθε	χειρουργέοιντο
	imperative		χειρουργέου	χειρουργεέσθω	χειρουργέεσθον	χειρουργεέσθων		χειρουργέεσθε	χειρουργεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		χειρουργέειν				χειρουργέεσθαι
participle	m	χειρουργέων				χειρουργεόμενος
	f	χειρουργέουσᾰ				χειρουργεομένη
	n	χειρουργέον				χειρουργεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: χειρουργῶ, χειρουργοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	χειρουργῶ	χειρουργεῖς	χειρουργεῖ	χειρουργεῖτον	χειρουργεῖτον	χειρουργοῦμεν	χειρουργεῖτε	χειρουργοῦσῐ(ν)
	subjunctive	χειρουργῶ	χειρουργῇς	χειρουργῇ	χειρουργῆτον	χειρουργῆτον	χειρουργῶμεν	χειρουργῆτε	χειρουργῶσῐ(ν)
	optative	χειρουργοίην, χειρουργοῖμῐ	χειρουργοίης, χειρουργοῖς	χειρουργοίη, χειρουργοῖ	χειρουργοῖτον, χειρουργοίητον	χειρουργοίτην, χειρουργοιήτην	χειρουργοῖμεν, χειρουργοίημεν	χειρουργοῖτε, χειρουργοίητε	χειρουργοῖεν, χειρουργοίησᾰν
	imperative		χειρούργει	χειρουργείτω	χειρουργεῖτον	χειρουργείτων		χειρουργεῖτε	χειρουργούντων
middle/ passive	indicative	χειρουργοῦμαι	χειρουργεῖ, χειρουργῇ	χειρουργεῖται	χειρουργεῖσθον	χειρουργεῖσθον	χειρουργούμεθᾰ	χειρουργεῖσθε	χειρουργοῦνται
	subjunctive	χειρουργῶμαι	χειρουργῇ	χειρουργῆται	χειρουργῆσθον	χειρουργῆσθον	χειρουργώμεθᾰ	χειρουργῆσθε	χειρουργῶνται
	optative	χειρουργοίμην	χειρουργοῖο	χειρουργοῖτο	χειρουργοῖσθον	χειρουργοίσθην	χειρουργοίμεθᾰ	χειρουργοῖσθε	χειρουργοῖντο
	imperative		χειρουργοῦ	χειρουργείσθω	χειρουργεῖσθον	χειρουργείσθων		χειρουργεῖσθε	χειρουργείσθων
		active				middle/passive
infinitive		χειρουργεῖν				χειρουργεῖσθαι
participle	m	χειρουργῶν				χειρουργούμενος
	f	χειρουργοῦσᾰ				χειρουργουμένη
	n	χειρουργοῦν				χειρουργούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐχειρούργεον, ἐχειρουργεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐχειρούργεον	ἐχειρούργεες	ἐχειρούργεε(ν)	ἐχειρουργέετον	ἐχειρουργεέτην	ἐχειρουργέομεν	ἐχειρουργέετε	ἐχειρούργεον
middle/ passive	indicative	ἐχειρουργεόμην	ἐχειρουργέου	ἐχειρουργέετο	ἐχειρουργέεσθον	ἐχειρουργεέσθην	ἐχειρουργεόμεθᾰ	ἐχειρουργέεσθε	ἐχειρουργέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐχειρούργουν, ἐχειρουργούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐχειρούργουν	ἐχειρούργεις	ἐχειρούργει	ἐχειρουργεῖτον	ἐχειρουργείτην	ἐχειρουργοῦμεν	ἐχειρουργεῖτε	ἐχειρούργουν
middle/ passive	indicative	ἐχειρουργούμην	ἐχειρουργοῦ	ἐχειρουργεῖτο	ἐχειρουργεῖσθον	ἐχειρουργείσθην	ἐχειρουργούμεθᾰ	ἐχειρουργεῖσθε	ἐχειρουργοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: χειρουργήσω, χειρουργήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	χειρουργήσω	χειρουργήσεις	χειρουργήσει	χειρουργήσετον	χειρουργήσετον	χειρουργήσομεν	χειρουργήσετε	χειρουργήσουσῐ(ν)
	optative	χειρουργήσοιμῐ	χειρουργήσοις	χειρουργήσοι	χειρουργήσοιτον	χειρουργησοίτην	χειρουργήσοιμεν	χειρουργήσοιτε	χειρουργήσοιεν
middle	indicative	χειρουργήσομαι	χειρουργήσῃ, χειρουργήσει	χειρουργήσεται	χειρουργήσεσθον	χειρουργήσεσθον	χειρουργησόμεθᾰ	χειρουργήσεσθε	χειρουργήσονται
	optative	χειρουργησοίμην	χειρουργήσοιο	χειρουργήσοιτο	χειρουργήσοισθον	χειρουργησοίσθην	χειρουργησοίμεθᾰ	χειρουργήσοισθε	χειρουργήσοιντο
		active			middle
infinitive		χειρουργήσειν			χειρουργήσεσθαι
participle	m	χειρουργήσων			χειρουργησόμενος
	f	χειρουργήσουσᾰ			χειρουργησομένη
	n	χειρουργῆσον			χειρουργησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐχειρούργησᾰ, ἐχειρουργησᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐχειρούργησᾰ	ἐχειρούργησᾰς	ἐχειρούργησε(ν)	ἐχειρουργήσᾰτον	ἐχειρουργησᾰ́την	ἐχειρουργήσᾰμεν	ἐχειρουργήσᾰτε	ἐχειρούργησᾰν
	subjunctive	χειρουργήσω	χειρουργήσῃς	χειρουργήσῃ	χειρουργήσητον	χειρουργήσητον	χειρουργήσωμεν	χειρουργήσητε	χειρουργήσωσῐ(ν)
	optative	χειρουργήσαιμῐ	χειρουργήσειᾰς, χειρουργήσαις	χειρουργήσειε(ν), χειρουργήσαι	χειρουργήσαιτον	χειρουργησαίτην	χειρουργήσαιμεν	χειρουργήσαιτε	χειρουργήσειᾰν, χειρουργήσαιεν
	imperative		χειρούργησον	χειρουργησᾰ́τω	χειρουργήσᾰτον	χειρουργησᾰ́των		χειρουργήσᾰτε	χειρουργησᾰ́ντων
middle	indicative	ἐχειρουργησᾰ́μην	ἐχειρουργήσω	ἐχειρουργήσᾰτο	ἐχειρουργήσᾰσθον	ἐχειρουργησᾰ́σθην	ἐχειρουργησᾰ́μεθᾰ	ἐχειρουργήσᾰσθε	ἐχειρουργήσᾰντο
	subjunctive	χειρουργήσωμαι	χειρουργήσῃ	χειρουργήσηται	χειρουργήσησθον	χειρουργήσησθον	χειρουργησώμεθᾰ	χειρουργήσησθε	χειρουργήσωνται
	optative	χειρουργησαίμην	χειρουργήσαιο	χειρουργήσαιτο	χειρουργήσαισθον	χειρουργησαίσθην	χειρουργησαίμεθᾰ	χειρουργήσαισθε	χειρουργήσαιντο
	imperative		χειρούργησαι	χειρουργησᾰ́σθω	χειρουργήσᾰσθον	χειρουργησᾰ́σθων		χειρουργήσᾰσθε	χειρουργησᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		χειρουργῆσαι			χειρουργήσᾰσθαι
participle	m	χειρουργήσᾱς			χειρουργησᾰ́μενος
	f	χειρουργήσᾱσᾰ			χειρουργησᾰμένη
	n	χειρουργῆσᾰν			χειρουργησᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: κεχειρούργημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	κεχειρούργημαι	κεχειρούργησαι	κεχειρούργηται	κεχειρούργησθον	κεχειρούργησθον	κεχειρουργήμεθᾰ	κεχειρούργησθε	κεχειρούργηνται
	subjunctive	κεχειρουργημένος ὦ	κεχειρουργημένος ᾖς	κεχειρουργημένος ᾖ	κεχειρουργημένω ἦτον	κεχειρουργημένω ἦτον	κεχειρουργημένοι ὦμεν	κεχειρουργημένοι ἦτε	κεχειρουργημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	κεχειρουργημένος εἴην	κεχειρουργημένος εἴης	κεχειρουργημένος εἴη	κεχειρουργημένω εἴητον/εἶτον	κεχειρουργημένω εἰήτην/εἴτην	κεχειρουργημένοι εἴημεν/εἶμεν	κεχειρουργημένοι εἴητε/εἶτε	κεχειρουργημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		κεχειρούργησο	κεχειρουργήσθω	κεχειρούργησθον	κεχειρουργήσθων		κεχειρούργησθε	κεχειρουργήσθων
						middle/passive
infinitive						κεχειρουργῆσθαι
participle	m					κεχειρουργημένος
	f					κεχειρουργημένη
	n					κεχειρουργημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐκεχειρουργήμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἐκεχειρουργήμην	ἐκεχειρούργησο	ἐκεχειρούργητο	ἐκεχειρούργησθον	ἐκεχειρουργήσθην	ἐκεχειρουργήμεθᾰ	ἐκεχειρούργησθε	ἐκεχειρούργηντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• χειρουργία (kheirourgía)

References

• “χειρουργέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “χειρουργέω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• χειρουργέω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette