χαίρων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kʰǎi̯.rɔːn/ → /ˈçɛ.ron/ → /ˈçe.ron/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kʰǎi̯.rɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈkʰɛ.ron/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈçɛ.ron/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈçe.ron/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈçe.ron/

Participle

χαίρων • (khaírōn) m (feminine χαίρουσᾰ, neuter χαῖρον); first/third declension

1. present active participle of χαίρω (khaírō)

Declension

First and third declension of χαίρων; χαίρουσᾰ; χαῖρον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		χαίρων khaírōn	χαίρουσᾰ khaírousă	χαῖρον khaîron		χαίροντε khaíronte	χαιρούσᾱ khairoúsā	χαίροντε khaíronte		χαίροντες khaírontes	χαίρουσαι khaírousai	χαίροντᾰ khaírontă
Genitive		χαίροντος khaírontos	χαιρούσης khairoúsēs	χαίροντος khaírontos		χαιρόντοιν khairóntoin	χαιρούσαιν khairoúsain	χαιρόντοιν khairóntoin		χαιρόντων khairóntōn	χαιρουσῶν khairousôn	χαιρόντων khairóntōn
Dative		χαίροντῐ khaírontĭ	χαιρούσῃ khairoúsēi	χαίροντῐ khaírontĭ		χαιρόντοιν khairóntoin	χαιρούσαιν khairoúsain	χαιρόντοιν khairóntoin		χαίρουσῐ / χαίρουσῐν khaírousĭ(n)	χαιρούσαις khairoúsais	χαίρουσῐ / χαίρουσῐν khaírousĭ(n)
Accusative		χαίροντᾰ khaírontă	χαίρουσᾰν khaírousăn	χαῖρον khaîron		χαίροντε khaíronte	χαιρούσᾱ khairoúsā	χαίροντε khaíronte		χαίροντᾰς khaírontăs	χαιρούσᾱς khairoúsās	χαίροντᾰ khaírontă
Vocative		χαίρων khaírōn	χαίρουσᾰ khaírousă	χαῖρον khaîron		χαίροντε khaíronte	χαιρούσᾱ khairoúsā	χαίροντε khaíronte		χαίροντες khaírontes	χαίρουσαι khaírousai	χαίροντᾰ khaírontă
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		χαιρόντως khairóntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.