χάρμης

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kʰár.mɛːs/ → /ˈxar.mis/ → /ˈxar.mis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kʰár.mɛːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈkʰar.me̝s/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈxar.mis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈxar.mis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈxar.mis/

Noun

χάρμης • (khármēs)

1. genitive singular of χάρμη (khármē)