χάλκεα

See also: χαλκέα and χαλκέᾳ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kʰál.ke.a/ → /ˈxal.ce.a/ → /ˈxal.ce.a/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kʰál.ke.a/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈkʰal.ke.a/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈxal.ce.a/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈxal.ce.a/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈxal.ce.a/

Adjective

χάλκεᾰ • (khálkeă)

1. neuter nominative/accusative/vocative plural of χάλκεος (khálkeos)