φρουρέω

Ancient Greek

Etymology

From φρουρός (phrourós) +‎ -έω (-éō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pʰruː.ré.ɔː/ → /ɸruˈre.o/ → /fruˈre.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰruː.ré.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰruˈre.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸruˈre.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /fruˈre.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /fruˈre.o/

Verb

φρουρέω • (phrouréō)

1. (intransitive) to keep watch, be on guard
2. (transitive) to watch, guard
3. (transitive) to watch for
4. (transitive, middle voice) to be on one's guard against, beware of
5. (transitive, Koine) to keep
   • New Testament, Epistle to the Philippians 4:7:

     καὶ ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ, ἡ ὑπερέχουσα πάντα νοῦν, φρουρήσει τὰς καρδίας ὑμῶν καὶ τὰ νοήματα ὑμῶν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ.

     kaì hē eirḗnē toû Theoû, hē huperékhousa pánta noûn, phrourḗsei tàs kardías humôn kaì tà noḗmata humôn en Khristôi Iēsoû.

     And the peace of God, which passeth all understanding, shall keep your hearts and minds through Christ Jesus.

Conjugation

   Present: φρουρέω, φρουρέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	φρουρέω	φρουρέεις	φρουρέει	φρουρέετον	φρουρέετον	φρουρέομεν	φρουρέετε	φρουρέουσῐ(ν)
	subjunctive	φρουρέω	φρουρέῃς	φρουρέῃ	φρουρέητον	φρουρέητον	φρουρέωμεν	φρουρέητε	φρουρέωσῐ(ν)
	optative	φρουρέοιμῐ	φρουρέοις	φρουρέοι	φρουρέοιτον	φρουρεοίτην	φρουρέοιμεν	φρουρέοιτε	φρουρέοιεν
	imperative		φρούρεε	φρουρεέτω	φρουρέετον	φρουρεέτων		φρουρέετε	φρουρεόντων
middle/ passive	indicative	φρουρέομαι	φρουρέῃ, φρουρέει	φρουρέεται	φρουρέεσθον	φρουρέεσθον	φρουρεόμεθᾰ	φρουρέεσθε	φρουρέονται
	subjunctive	φρουρέωμαι	φρουρέῃ	φρουρέηται	φρουρέησθον	φρουρέησθον	φρουρεώμεθᾰ	φρουρέησθε	φρουρέωνται
	optative	φρουρεοίμην	φρουρέοιο	φρουρέοιτο	φρουρέοισθον	φρουρεοίσθην	φρουρεοίμεθᾰ	φρουρέοισθε	φρουρέοιντο
	imperative		φρουρέου	φρουρεέσθω	φρουρέεσθον	φρουρεέσθων		φρουρέεσθε	φρουρεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		φρουρέειν				φρουρέεσθαι
participle	m	φρουρέων				φρουρεόμενος
	f	φρουρέουσᾰ				φρουρεομένη
	n	φρουρέον				φρουρεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: φρουρῶ, φρουροῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	φρουρῶ	φρουρεῖς	φρουρεῖ	φρουρεῖτον	φρουρεῖτον	φρουροῦμεν	φρουρεῖτε	φρουροῦσῐ(ν)
	subjunctive	φρουρῶ	φρουρῇς	φρουρῇ	φρουρῆτον	φρουρῆτον	φρουρῶμεν	φρουρῆτε	φρουρῶσῐ(ν)
	optative	φρουροίην, φρουροῖμῐ	φρουροίης, φρουροῖς	φρουροίη, φρουροῖ	φρουροῖτον, φρουροίητον	φρουροίτην, φρουροιήτην	φρουροῖμεν, φρουροίημεν	φρουροῖτε, φρουροίητε	φρουροῖεν, φρουροίησᾰν
	imperative		φρούρει	φρουρείτω	φρουρεῖτον	φρουρείτων		φρουρεῖτε	φρουρούντων
middle/ passive	indicative	φρουροῦμαι	φρουρεῖ, φρουρῇ	φρουρεῖται	φρουρεῖσθον	φρουρεῖσθον	φρουρούμεθᾰ	φρουρεῖσθε	φρουροῦνται
	subjunctive	φρουρῶμαι	φρουρῇ	φρουρῆται	φρουρῆσθον	φρουρῆσθον	φρουρώμεθᾰ	φρουρῆσθε	φρουρῶνται
	optative	φρουροίμην	φρουροῖο	φρουροῖτο	φρουροῖσθον	φρουροίσθην	φρουροίμεθᾰ	φρουροῖσθε	φρουροῖντο
	imperative		φρουροῦ	φρουρείσθω	φρουρεῖσθον	φρουρείσθων		φρουρεῖσθε	φρουρείσθων
		active				middle/passive
infinitive		φρουρεῖν				φρουρεῖσθαι
participle	m	φρουρῶν				φρουρούμενος
	f	φρουροῦσᾰ				φρουρουμένη
	n	φρουροῦν				φρουρούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐφρούρεον, ἐφρουρεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐφρούρεον	ἐφρούρεες	ἐφρούρεε(ν)	ἐφρουρέετον	ἐφρουρεέτην	ἐφρουρέομεν	ἐφρουρέετε	ἐφρούρεον
middle/ passive	indicative	ἐφρουρεόμην	ἐφρουρέου	ἐφρουρέετο	ἐφρουρέεσθον	ἐφρουρεέσθην	ἐφρουρεόμεθᾰ	ἐφρουρέεσθε	ἐφρουρέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐφρούρουν, ἐφρουρούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐφρούρουν	ἐφρούρεις	ἐφρούρει	ἐφρουρεῖτον	ἐφρουρείτην	ἐφρουροῦμεν	ἐφρουρεῖτε	ἐφρούρουν
middle/ passive	indicative	ἐφρουρούμην	ἐφρουροῦ	ἐφρουρεῖτο	ἐφρουρεῖσθον	ἐφρουρείσθην	ἐφρουρούμεθᾰ	ἐφρουρεῖσθε	ἐφρουροῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: φρουρήσω, φρουρήσομαι, φρουρηθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	φρουρήσω	φρουρήσεις	φρουρήσει	φρουρήσετον	φρουρήσετον	φρουρήσομεν	φρουρήσετε	φρουρήσουσῐ(ν)
	optative	φρουρήσοιμῐ	φρουρήσοις	φρουρήσοι	φρουρήσοιτον	φρουρησοίτην	φρουρήσοιμεν	φρουρήσοιτε	φρουρήσοιεν
middle	indicative	φρουρήσομαι	φρουρήσῃ, φρουρήσει	φρουρήσεται	φρουρήσεσθον	φρουρήσεσθον	φρουρησόμεθᾰ	φρουρήσεσθε	φρουρήσονται
	optative	φρουρησοίμην	φρουρήσοιο	φρουρήσοιτο	φρουρήσοισθον	φρουρησοίσθην	φρουρησοίμεθᾰ	φρουρήσοισθε	φρουρήσοιντο
passive	indicative	φρουρηθήσομαι	φρουρηθήσῃ	φρουρηθήσεται	φρουρηθήσεσθον	φρουρηθήσεσθον	φρουρηθησόμεθᾰ	φρουρηθήσεσθε	φρουρηθήσονται
	optative	φρουρηθησοίμην	φρουρηθήσοιο	φρουρηθήσοιτο	φρουρηθήσοισθον	φρουρηθησοίσθην	φρουρηθησοίμεθᾰ	φρουρηθήσοισθε	φρουρηθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		φρουρήσειν			φρουρήσεσθαι		φρουρηθήσεσθαι
participle	m	φρουρήσων			φρουρησόμενος		φρουρηθησόμενος
	f	φρουρήσουσᾰ			φρουρησομένη		φρουρηθησομένη
	n	φρουρῆσον			φρουρησόμενον		φρουρηθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐφρούρησᾰ, ἐφρουρησᾰ́μην, ἐφρουρήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐφρούρησᾰ	ἐφρούρησᾰς	ἐφρούρησε(ν)	ἐφρουρήσᾰτον	ἐφρουρησᾰ́την	ἐφρουρήσᾰμεν	ἐφρουρήσᾰτε	ἐφρούρησᾰν
	subjunctive	φρουρήσω	φρουρήσῃς	φρουρήσῃ	φρουρήσητον	φρουρήσητον	φρουρήσωμεν	φρουρήσητε	φρουρήσωσῐ(ν)
	optative	φρουρήσαιμῐ	φρουρήσειᾰς, φρουρήσαις	φρουρήσειε(ν), φρουρήσαι	φρουρήσαιτον	φρουρησαίτην	φρουρήσαιμεν	φρουρήσαιτε	φρουρήσειᾰν, φρουρήσαιεν
	imperative		φρούρησον	φρουρησᾰ́τω	φρουρήσᾰτον	φρουρησᾰ́των		φρουρήσᾰτε	φρουρησᾰ́ντων
middle	indicative	ἐφρουρησᾰ́μην	ἐφρουρήσω	ἐφρουρήσᾰτο	ἐφρουρήσᾰσθον	ἐφρουρησᾰ́σθην	ἐφρουρησᾰ́μεθᾰ	ἐφρουρήσᾰσθε	ἐφρουρήσᾰντο
	subjunctive	φρουρήσωμαι	φρουρήσῃ	φρουρήσηται	φρουρήσησθον	φρουρήσησθον	φρουρησώμεθᾰ	φρουρήσησθε	φρουρήσωνται
	optative	φρουρησαίμην	φρουρήσαιο	φρουρήσαιτο	φρουρήσαισθον	φρουρησαίσθην	φρουρησαίμεθᾰ	φρουρήσαισθε	φρουρήσαιντο
	imperative		φρούρησαι	φρουρησᾰ́σθω	φρουρήσᾰσθον	φρουρησᾰ́σθων		φρουρήσᾰσθε	φρουρησᾰ́σθων
passive	indicative	ἐφρουρήθην	ἐφρουρήθης	ἐφρουρήθη	ἐφρουρήθητον	ἐφρουρηθήτην	ἐφρουρήθημεν	ἐφρουρήθητε	ἐφρουρήθησᾰν
	subjunctive	φρουρηθῶ	φρουρηθῇς	φρουρηθῇ	φρουρηθῆτον	φρουρηθῆτον	φρουρηθῶμεν	φρουρηθῆτε	φρουρηθῶσῐ(ν)
	optative	φρουρηθείην	φρουρηθείης	φρουρηθείη	φρουρηθεῖτον, φρουρηθείητον	φρουρηθείτην, φρουρηθειήτην	φρουρηθεῖμεν, φρουρηθείημεν	φρουρηθεῖτε, φρουρηθείητε	φρουρηθεῖεν, φρουρηθείησᾰν
	imperative		φρουρήθητῐ	φρουρηθήτω	φρουρήθητον	φρουρηθήτων		φρουρήθητε	φρουρηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		φρουρῆσαι			φρουρήσᾰσθαι		φρουρηθῆναι
participle	m	φρουρήσᾱς			φρουρησᾰ́μενος		φρουρηθείς
	f	φρουρήσᾱσᾰ			φρουρησᾰμένη		φρουρηθεῖσᾰ
	n	φρουρῆσᾰν			φρουρησᾰ́μενον		φρουρηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: πεφρούρηκᾰ, πεφρούρημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πεφρούρηκᾰ	πεφρούρηκᾰς	πεφρούρηκε(ν)	πεφρουρήκᾰτον	πεφρουρήκᾰτον	πεφρουρήκᾰμεν	πεφρουρήκᾰτε	πεφρουρήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	πεφρουρήκω	πεφρουρήκῃς	πεφρουρήκῃ	πεφρουρήκητον	πεφρουρήκητον	πεφρουρήκωμεν	πεφρουρήκητε	πεφρουρήκωσῐ(ν)
	optative	πεφρουρήκοιμῐ, πεφρουρηκοίην	πεφρουρήκοις, πεφρουρηκοίης	πεφρουρήκοι, πεφρουρηκοίη	πεφρουρήκοιτον	πεφρουρηκοίτην	πεφρουρήκοιμεν	πεφρουρήκοιτε	πεφρουρήκοιεν
	imperative		πεφρούρηκε	πεφρουρηκέτω	πεφρουρήκετον	πεφρουρηκέτων		πεφρουρήκετε	πεφρουρηκόντων
middle/ passive	indicative	πεφρούρημαι	πεφρούρησαι	πεφρούρηται	πεφρούρησθον	πεφρούρησθον	πεφρουρήμεθᾰ	πεφρούρησθε	πεφρούρηνται
	subjunctive	πεφρουρημένος ὦ	πεφρουρημένος ᾖς	πεφρουρημένος ᾖ	πεφρουρημένω ἦτον	πεφρουρημένω ἦτον	πεφρουρημένοι ὦμεν	πεφρουρημένοι ἦτε	πεφρουρημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	πεφρουρημένος εἴην	πεφρουρημένος εἴης	πεφρουρημένος εἴη	πεφρουρημένω εἴητον/εἶτον	πεφρουρημένω εἰήτην/εἴτην	πεφρουρημένοι εἴημεν/εἶμεν	πεφρουρημένοι εἴητε/εἶτε	πεφρουρημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		πεφρούρησο	πεφρουρήσθω	πεφρούρησθον	πεφρουρήσθων		πεφρούρησθε	πεφρουρήσθων
		active				middle/passive
infinitive		πεφρουρηκέναι				πεφρουρῆσθαι
participle	m	πεφρουρηκώς				πεφρουρημένος
	f	πεφρουρηκυῖᾰ				πεφρουρημένη
	n	πεφρουρηκός				πεφρουρημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐπεφρουρήκειν, ἐπεφρουρήμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπεφρουρήκειν, ἐπεφρουρήκη	ἐπεφρουρήκεις, ἐπεφρουρήκης	ἐπεφρουρήκει(ν)	ἐπεφρουρήκετον	ἐπεφρουρηκέτην	ἐπεφρουρήκεμεν	ἐπεφρουρήκετε	ἐπεφρουρήκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐπεφρουρήμην	ἐπεφρούρησο	ἐπεφρούρητο	ἐπεφρούρησθον	ἐπεφρουρήσθην	ἐπεφρουρήμεθᾰ	ἐπεφρούρησθε	ἐπεφρούρηντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• φρούρημα (phroúrēma)
• φρούρησις (phroúrēsis)
• φρουρητός (phrourētós)
• φρουρήτωρ (phrourḗtōr)

Descendants

• Greek: φρουρώ (frouró)

Further reading

• φρουρέω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “φρουρέω”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
• “φρουρέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• G5432 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • beware idem, page 77.
  • defend idem, page 204.
  • garrison idem, page 354.
  • guard idem, page 376.
  • hedge idem, page 394.
  • line idem, page 492.
  • mind idem, page 530.
  • protect idem, page 653.
  • shield idem, page 765.
  • wait idem, page 959.
  • ward idem, page 964.
  • watch idem, page 965.