φοιτάω

Ancient Greek

FWOTD – 6 September 2018

Alternative forms

φοιτῶ (phoitô) — Attic, contracted
φοιτέω (phoitéō) — Ionic

Etymology

Probably Pre-Greek, due to lack of solid comparanda.^[1]

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰoi̯.tá.ɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰyˈta.o/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸyˈta.o/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /fyˈta.o/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /fiˈta.o/

Verb

φοιτᾰ́ω • (phoitáō)

Indicates repeated motion
1. (intransitive) to go back and forth, to and fro, up and down; to roam
2. (intransitive, of people) to go to or visit (a person or place) repeatedly or regularly, frequent
3. (intransitive, of goods) to come in regularly, be imported
4. (intransitive, of students) to go to or attend school
5. (intransitive, of taxes) to be collected, come in
6. (intransitive, of sexual intercourse) to go into a person

Usage notes

Most commonly used in present and imperfect, since it denotes a repeated action.

Inflection

Present: φοιτᾰ́ω (Epic, uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	φοιτᾰ́ω	φοιτᾰ́εις	φοιτᾰ́ει	φοιτᾰ́ετον	φοιτᾰ́ετον	φοιτᾰ́ομεν	φοιτᾰ́ετε	φοιτᾰ́ουσῐ(ν)
	subjunctive	φοιτᾰ́ω, φοιτᾰ́ωμῐ	φοιτᾰ́ῃς, φοιτᾰ́ῃσθᾰ	φοιτᾰ́ῃ, φοιτᾰ́ῃσῐ	φοιτᾰ́ητον	φοιτᾰ́ητον	φοιτᾰ́ωμεν	φοιτᾰ́ητε	φοιτᾰ́ωσῐ(ν)
	optative	φοιτᾰ́οιμῐ	φοιτᾰ́οισ(θᾰ)	φοιτᾰ́οι	φοιτᾰ́οιτον	φοιτᾰοίτην	φοιτᾰ́οιμεν	φοιτᾰ́οιτε	φοιτᾰ́οιεν
	imperative		φοίτᾰε	φοιτᾰέτω	φοιτᾰ́ετον	φοιτᾰέτων		φοιτᾰ́ετε	φοιτᾰόντων
		active
infinitive		φοιτᾰ́ειν
participle	m	φοιτᾰ́ων
	f	φοιτᾰ́ουσᾰ
	n	φοιτᾰ́ον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Present: φοιτῶ (Attic, contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	φοιτῶ	φοιτᾷς	φοιτᾷ	φοιτᾶτον	φοιτᾶτον	φοιτῶμεν	φοιτᾶτε	φοιτῶσῐ(ν)
	subjunctive	φοιτῶ	φοιτᾷς	φοιτᾷ	φοιτᾶτον	φοιτᾶτον	φοιτῶμεν	φοιτᾶτε	φοιτῶσῐ(ν)
	optative	φοιτῴην, φοιτῷμῐ	φοιτῴης, φοιτῷς	φοιτῴη, φοιτῷ	φοιτῷτον, φοιτῴητον	φοιτῴτην, φοιτῳήτην	φοιτῷμεν, φοιτῴημεν	φοιτῷτε, φοιτῴητε	φοιτῷεν, φοιτῴησᾰν
	imperative		φοίτᾱ	φοιτᾱ́τω	φοιτᾶτον	φοιτᾱ́των		φοιτᾶτε	φοιτώντων
		active
infinitive		φοιτᾶν
participle	m	φοιτῶν
	f	φοιτῶσᾰ
	n	φοιτῶν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Present: φοιτέω (Ionic, uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	φοιτέω	φοιτέεις	φοιτέει	φοιτέετον	φοιτέετον	φοιτέομεν	φοιτέετε	φοιτέουσῐ(ν)
	subjunctive	φοιτέω	φοιτέῃς	φοιτέῃ	φοιτέητον	φοιτέητον	φοιτέωμεν	φοιτέητε	φοιτέωσῐ(ν)
	optative	φοιτέοιμῐ	φοιτέοις	φοιτέοι	φοιτέοιτον	φοιτεοίτην	φοιτέοιμεν	φοιτέοιτε	φοιτέοιεν
	imperative		φοίτεε	φοιτεέτω	φοιτέετον	φοιτεέτων		φοιτέετε	φοιτεόντων
		active
infinitive		φοιτέειν
participle	m	φοιτέων
	f	φοιτέουσᾰ
	n	φοιτέον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Present: φοιτέω (Ionic, contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	φοιτέω	φοιτεῖς	φοιτεῖ	φοιτεῖτον	φοιτεῖτον	φοιτεῦμεν	φοιτεῖτε	φοιτεῦσῐ(ν)
	subjunctive	φοιτέω	φοιτῇς	φοιτῇ	φοιτῆτον	φοιτῆτον	φοιτέωμεν	φοιτῆτε	φοιτέωσῐ(ν)
	optative	φοιτέοιμι	φοιτέοις	φοιτέοι	φοιτέοιτον	φοιτεοίτην	φοιτέοιμεν	φοιτέοιτε	φοιτέοιεν
	imperative		φοίτει	φοιτείτω	φοιτεῖτον	φοιτείτων		φοιτεῖτε	φοιτεύντων
		active
infinitive		φοιτεῖν
participle	m	φοιτέων
	f	φοιτεῦσᾰ
	n	φοιτεῦν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐφοίτᾰον (Epic, uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐφοίτᾰον	ἐφοίτᾰες	ἐφοίτᾰε(ν)	ἐφοιτᾰ́ετον	ἐφοιτᾰέτην	ἐφοιτᾰ́ομεν	ἐφοιτᾰ́ετε	ἐφοίτᾰον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐφοίτων (Attic, contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐφοίτων	ἐφοίτᾱς	ἐφοίτᾱ	ἐφοιτᾶτον	ἐφοιτᾱ́την	ἐφοιτῶμεν	ἐφοιτᾶτε	ἐφοίτων
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐφοίτησᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐφοίτησᾰ	ἐφοίτησᾰς	ἐφοίτησε(ν)	ἐφοιτήσᾰτον	ἐφοιτησᾰ́την	ἐφοιτήσᾰμεν	ἐφοιτήσᾰτε	ἐφοίτησᾰν
	subjunctive	φοιτήσω	φοιτήσῃς	φοιτήσῃ	φοιτήσητον	φοιτήσητον	φοιτήσωμεν	φοιτήσητε	φοιτήσωσῐ(ν)
	optative	φοιτήσαιμῐ	φοιτήσειᾰς, φοιτήσαις	φοιτήσειε(ν), φοιτήσαι	φοιτήσαιτον	φοιτησαίτην	φοιτήσαιμεν	φοιτήσαιτε	φοιτήσειᾰν, φοιτήσαιεν
	imperative		φοίτησον	φοιτησᾰ́τω	φοιτήσᾰτον	φοιτησᾰ́των		φοιτήσᾰτε	φοιτησᾰ́ντων
		active
infinitive		φοιτῆσαι
participle	m	φοιτήσᾱς
	f	φοιτήσᾱσᾰ
	n	φοιτῆσᾰν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: πεφοίτηκᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πεφοίτηκᾰ	πεφοίτηκᾰς	πεφοίτηκε(ν)	πεφοιτήκᾰτον	πεφοιτήκᾰτον	πεφοιτήκᾰμεν	πεφοιτήκᾰτε	πεφοιτήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	πεφοιτήκω	πεφοιτήκῃς	πεφοιτήκῃ	πεφοιτήκητον	πεφοιτήκητον	πεφοιτήκωμεν	πεφοιτήκητε	πεφοιτήκωσῐ(ν)
	optative	πεφοιτήκοιμῐ, πεφοιτηκοίην	πεφοιτήκοις, πεφοιτηκοίης	πεφοιτήκοι, πεφοιτηκοίη	πεφοιτήκοιτον	πεφοιτηκοίτην	πεφοιτήκοιμεν	πεφοιτήκοιτε	πεφοιτήκοιεν
	imperative		πεφοίτηκε	πεφοιτηκέτω	πεφοιτήκετον	πεφοιτηκέτων		πεφοιτήκετε	πεφοιτηκόντων
		active
infinitive		πεφοιτηκέναι
participle	m	πεφοιτηκώς
	f	πεφοιτηκυῖᾰ
	n	πεφοιτηκός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: ἐπεφοιτήκειν

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπεφοιτήκειν, ἐπεφοιτήκη	ἐπεφοιτήκεις, ἐπεφοιτήκης	ἐπεφοιτήκει(ν)	ἐπεφοιτήκετον	ἐπεφοιτηκέτην	ἐπεφοιτήκεμεν	ἐπεφοιτήκετε	ἐπεφοιτήκεσᾰν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

suffixed
- φοιτῶν (phoitôn)
- φοίτησις (phoítēsis)
- φοιτητέον (phoitētéon)
- φοιτητής (phoitētḗs)
- φοιτητός (phoitētós)
with prepositional prefixes
- ἀποφοιτάω (apophoitáō)
- διαφοιτάω (diaphoitáō)
- εἰσφοιτάω (eisphoitáō)
- ἐκφοιτάω (ekphoitáō)
- ἐπιφοιτάω (epiphoitáō)
  - ἐπιφοίτησις (epiphoítēsis)

Related terms

ἐπίφοιτος (epíphoitos)
ἠεροφοίτης (ēerophoítēs)
ἠεροφοῖτις (ēerophoîtis)
ἠερόφοιτος (ēeróphoitos)
φοιταλέος (phoitaléos)
φοιτάς (phoitás)
φοῖτος (phoîtos)

References

^ Beekes, Robert S. P. (2010) “φοιτάω”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 1585