φιλότιμα

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pʰi.ló.tiː.ma/ → /ɸiˈlo.ti.ma/ → /fiˈlo.ti.ma/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰi.ló.tiː.ma/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰiˈlo.ti.ma/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸiˈlo.ti.ma/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /fiˈlo.ti.ma/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /fiˈlo.ti.ma/

Adjective

φῐλότῑμᾰ • (phĭlótīmă)

1. neuter nominative/accusative/vocative plural of φῐλότῑμος (phĭlótīmos)