φιλοσόφῳ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pʰi.lo.só.pʰɔːi̯/ → /ɸi.loˈso.ɸo/ → /fi.loˈso.fo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰi.lo.só.pʰɔːi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰi.loˈso.pʰo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸi.loˈso.ɸo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /fi.loˈso.fo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /fi.loˈso.fo/

Adjective

φῐλοσόφῳ • (phĭlosóphōi)

1. masculine/feminine/neuter dative singular of φῐλόσοφος (phĭlósophos)