φιλοπτολέμοισι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pʰi.lop.to.lé.moi̯.si/ → /ɸi.lop.toˈle.my.si/ → /fi.lop.toˈle.mi.si/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰi.lop.to.lé.moi̯.si/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰi.lop.toˈle.my.si/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸi.lop.toˈle.my.si/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /fi.lop.toˈle.my.si/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /fi.lop.toˈle.mi.si/

Adjective

φῐλοπτολέμοισῐ • (phĭloptolémoisĭ)

1. masculine/feminine/neuter dative plural of φῐλοπτόλεμος (phĭloptólemos)